11 سال بعد؛ بهترین لحظه بازی تاج و تخت همچنان پابرجاست

در حالی که همواره حقیقت دارد که Game of Thrones حماسی از اساطیر مدرن بی‌نظیر با اژدهاها، گرگ‌های وحشی، مردان بی‌چهره و راهروهای سفید است، اما به دلایل بسیار مهم‌تری یک شاهکار تلویزیونی سینمایی به شمار می‌آید. در هسته خود، درامی که در DNA آن نهادینه شده است، هم‌پیمان با برجسته‌ترین نمونه‌های درام تاریخ است. طرفداران می‌توانند از نویسنده جورج آر.آر. مارتین به خاطر مشارکت شگفت‌انگیزش در ادبیات فانتزی با مجموعه A Song of Ice and Fire سپاسگزاری کنند. این سریال تلویزیونی ویژگی‌های مهم دنیای خیالی‌ای را که مارتین خلق کرده است به تصویر می‌کشد. Game of Thrones تطبیقی تقریباً بی‌نقص از رمان‌ها بود، فصل به فصل، و سریال جدید موردعلاقه طرفداران فانتزی را به ارمغان آورد. در دوران اوج خود، هر نوع بیننده‌ای به تماشای Game of Thrones مشغول می‌شد.

این بازی‌های شمشیربازی، موجودات فانتزی سطح بالا یا تاریخ تخیلی وستروس نبود که توجه مخاطبان را جلب کرد و سال‌ها آنان را مجذوب نگه داشت. بلکه درام خالص، نزاع‌های سیاسی و درگیری‌های خانوادگی به همراه اجراهای قدرتمند است که آن‌ها را بارها برمی‌گرداند و مشتاق‌تر می‌کند. طرفداران در جریان پیوسته‌ای از تنش و شرط‌بندی غرق شدند که هیچ سریال تلویزیونی دیگری در آن زمان همچون آن نبود. شخصیت‌هایی وجود داشتند که مخاطبان آن‌ها را دوست داشتند و در مقابل، شخصیت‌هایی که به‌شدت از آن‌ها متنفر بودند، به گونه‌ای که علاقه به یکی از آن‌ها غیرقابل اجتناب شد. اما همانطور که طرفداران خوب می‌دانند، Game of Thrones دقیقاً همان چیزی را که می‌خواستند به آن‌ها نمی‌داد. توانایی این مجموعه در سفت و محکم کردن اوضاع و ساختن لحظات رضایت‌بخش به دقت، همیشه به یاد سپرده خواهد شد. از میان تمام صحنه‌ها و توالی‌های معجزه‌آسا، یک صحنه همچنان رضایت‌بخش‌ترین باقی مانده است.

فصل چهارم Game of Thrones احتمالا بهترین فصل این سریال است

گرچه بحث برانگیز است که کدام فصل از Game of Thrones بهترین است، بسیاری معتقدند فصل‌های ۷ و ۸ ضعیف‌ترین هستند، در حالی که فصل‌های ۴، ۶ و ۳ بهترین به شمار می‌آیند. استدلال بسیار خوبی برای فصل چهارم وجود دارد به دلیل نحوه‌ای که چندین قوس شخصیتی بزرگ و خطوط اصلی داستان را به پایان می‌رساند. با انبوهی از شگفتی‌ها، شرط‌بندی‌های شدید، اکشن و برخی از بهترین درام‌های سریال، فصل چهارم اغلب در خاطر مخاطبان هنگام یادآوری Game of Thrones برجسته می‌شود. به عنوان مرجع، فصل چهارم دارای 97% در Rotten Tomatoes است، که بالاترین امتیاز میان فصل‌های سریال محسوب می‌شود. علاوه بر این، تنها سه قسمت زیر امتیاز 9.0 در IMDB قرار دارند.

قسمت‌های برجسته شامل «The Lion and the Rose»، «The Laws of Gods and Men» و «The Children» هستند، در حالی که چندین قسمت با امتیاز 9.6 و بالاتر در IMDB ثبت شده‌اند. بالاترین امتیاز قسمت این فصل، «The Lion and the Rose» با امتیاز 9.7 از 10 و 66 هزار رای است. آنچه که قسمت دوم انجام داد، شوکه‌کننده بود، چرا که به‌طور مؤثر و غیرمنتظره‌ای از سر دشمن بزرگ سریال تا آن لحظه، جان برید.

شخصیت‌های کمی وجود داشتند که طرفداران از آن‌ها بیشتر از Joffrey Baratheon متنفر بودند، و به مدت سه فصل پیاپی، مشاهده می‌شد که بسیاری از شخصیت‌های قهرمان موردعلاقه‌شان بی‌هیچ جبرانی به قتل می‌رسند. این جنبه از سریال بود که مرگ Joffrey را بسیار تاثیرگذار ساخت. فراتر از آنچه که در «The Lion and the Rose» رخ داد، صحنه نهایی شوکه‌کننده قسمت، زمینه را برای بقیه فصل فراهم کرد. این همان زمانی بود که Game of Thrones به بهترین شکل خود درخشید و درگیری‌های خانوادگی داخلی، فریب و خیانت را به نمایش گذاشت.

پس از مرگ Joffrey، Tyrion Lannister به جرم قتل او متهم شده و در چندین قسمت زندانی می‌شود که به صحنه‌های اوج متعدد منجر می‌شود و درام احساسی و اجراهای درخشان را به نمایش می‌گذارد. بدون شک، Tyrion Lannister با بازی پیتر دینکلج به یکی از عناصر اساسی فصل چهارم تبدیل شد و اجرای او به عنوان یکی از بزرگ‌ترین اجراهای تاریخ تلویزیون به یادگار ماند. Tyrion پیش از فصل چهارم، به دلیل توانایی‌اش در زیرکانه از پس شرورانی که به‌شدت متنفر بودند برآمدن، شخصیت محبوب طرفداران بود. داستان پشتی احساسی او همراه با طنز بدون مصالحه و ذهنیت زیرک هر صحنه را برای تماشا لذت‌بخش می‌ساخت. قوس داستان Tyrion در فصل چهارم، تراژیک‌ترین و رضایت‌بخش‌ترین بخش کل سریال است به دلیل یک لحظه کلیدی.

قوانین خدایان و انسان‌ها بر اساس شروط Tyrion Lannister هستند

لایه‌های پیچیده قوس داستان Tyrion در فصل چهارم شامل تنش‌های تدریجی و لحظات شوکه‌کننده‌ای است که پیش‌تر در تلویزیون دیده نشده بود. پس از آنکه به جرم قتل برادرزاده—پادشاه—به دروغ متهم شد، Tyrion Lannister تحمل زندانی شدن، عذاب بی‌امان و تلاش‌های متعدد برای کشتنش را در بر داشت. تراژیک‌ترین بخش قوس داستان او این است که هر دشمنش یا یکی از اعضای خانواده یا دوست سابقی است که به نوعی به او خیانت کرده یا آزارش می‌دهد. تنها متحد او در این درگیری، برادرش Jaime است.

بزرگ‌ترین دشمنان Tyrion، خواهرش Cersei (مادر Joffrey) و پدرش Tywin هستند. آن‌ها به هر طریقی، از روی نفرت سعی در متهم کردن Tyrion دارند. نفرت آن‌ها به سختی قابل توجیه است و فقط باعث می‌شود که طرفداران از این شخصیت‌ها حتی بیشتر متنفر شوند. ناتوان در این بار از هوشمندی یا چابکی برای غلبه بر دشمنانش، Tyrion مجبور می‌شود تجربه‌ای وحشتناک از محاکمه را تحمل کند که در آن تصمیمات قهرمانانه‌اش به شکلی منفی تحریف می‌شود تا او به جرمی که مرتکب نشده است، محکوم شود.

بدتر از همه این است که Tyrion در مقابل این حملات، عملاً هیچ حمایتی ندارد. در جریان محاکمه، پدر و خواهر Tyrion راه‌هایی پیدا می‌کنند تا وقتی که روزگاری بزرگترین متحدان او به حساب می‌آمدند، بر علیه او بشنوند، از جمله زنی که او دوستش دارد به نام Shae. درگیری Shae و خیانت پرشور او واکنش عاطفی از Tyrion به همراه داشت که به یک لحظه تعیین‌کننده در کل سریال بدل شد. در حالی که ساختار فوق‌العاده‌ای برای رسیدن به این لحظه و توالی‌های رضایت‌بخش پس از آن وجود دارد، مالکیت کامل و غیرقابل انکار خود Tyrion یکی از قدرتمندترین لحظات تاریخ تلویزیون است.

من به خاطر کوتاه قامت بودنم در حال محاکمه هستم... تمام زندگی‌ام بر سر این موضوع محاکمه شده‌ام...

با شور، خشم و قدرت، Tyrion نه تنها از موقعیت موجود با استفاده از حرف‌هایش خارج می‌شود (صرفنظر از نتیجه آن)، بلکه در زمانیکه به نظر می‌رسد هیچ کاری از دستش خارج نیست، دشمنانش را زیرکانه از نقاشی در می‌آورد. نقل قول Tyrion بهترین نمونه از Game of Thrones است: "من به خاطر کوتاه قامت بودنم در حال محاکمه هستم... تمام زندگی‌ام بر سر این موضوع محاکمه شده‌ام..."

مونولوگ پس از آن منجر به درخواست Tyrion برای محاکمه با مبارزه می‌شود که ممکن است جان او را نجات دهد. این صحنه، بزرگ‌ترین نقاط قوت Tyrion و ویژگی‌های عاطفی او را برجسته می‌کند. حتی زمانی که تمامی نیروهای هفت پادشاهی علیه او فعالیت می‌کنند، Tyrion Lannister راهی پیدا می‌کند تا دشمنانش را به روشی که فقط او می‌تواند، "شکست" دهد.

بقیه قوس داستان Tyrion در فصل چهارم، بزرگ‌ترین لحظه سریال را توجیه می‌کند

همانطور که سخنرانی دفاعی Tyrion لحظه‌ای تعیین‌کننده است، نویسندگان کار فوق‌العاده‌ای در وارد کردن فشار بیشتر قبل از پایان دادن به قوس داستان فصل چهارم او انجام دادند. پس از آنکه Tyrion خواستار محاکمه با مبارزه می‌شود، مجبور است کسی بیابد که به دلیل ناتوانی او از مبارزه، در آن نبرد به جای او بجنگد. سلاح بزرگ Tyrion ذهن اوست، نه شمشیر. او با درخواست جسورانه‌ای اصرار دارد که برادر ماهرش Jaime به جای او بجنگد، اما Jaime هرگز نمی‌تواند برخلاف خواسته‌های Cersei عمل کند. در همین لحظه، Prince Oberyn (با بازی Pedro Pascal) موافقت می‌کند تا به نمایندگی از او وارد نبرد شود.

Oberyn شانس واقعی برای شکست دادن رقیبش دارد و حتی در هنگام برگزاری دوئل، برتری پیدا می‌کند. با این حال، سرنوشت Tyrion دوباره رقم می‌خورد زمانی که Oberyn به طور وحشیانه در جریان مبارزه کشته می‌شود. وقتی دوباره تمام امیدها از بین می‌روند، نویسندگان دقیقاً میزان مناسب تنش را ایجاد می‌کنند پیش از آنکه تله (به صورت استعاری و حقیقی) در سراسر قوس داستان فعال شود.

وقتی که سرنوشت مردن Tyrion رقم خورد، او تا زمان پرداختن بخشی دیگر در بند ماند. Lord Varys وارد درگیری می‌شود و به طور پنهانی، Tyrion را از King's Landing دور کرده و او را به فصلی کاملاً جدید از زندگی‌اش می‌برد تا فصل چهارم به پایان برسد. آنچه در لحظات پایانی قوس داستان Tyrion در فصل چهارم شگفت‌انگیز است، این است که کمی درد و رنج بیشتری باید متحمل شود پیش از آنکه آزاد شود. Tyrion به دنبال پدرش می‌رود (نمادین با کماندار Joffrey) و عشق سابقش Shae را در تخت پدرش می‌یابد. این لحظه ویرانگر با دو تصمیم تعیین‌کننده به اوج می‌رسد: Tyrion ابتدا Shae را خم می‌کند و سپس پدرش را با کماندار به شهادت می‌رساند. در مسیری با مقصدی ناشناخته، قوس تراژیک Tyrion در فصل چهارم به پایانی هیجان‌انگیز می‌رسد. دلیلی وجود دارد که چرا فینال فصل چهارم، «The Children»، یکی از قسمت‌هایی است که با امتیاز 9.7 ارزیابی شده است. همه چیزهایی که منجر به توالی محاکمه Tyrion می‌شوند و هر آنچه پس از آن رخ می‌دهد، جایگاه آن را به عنوان بزرگ‌ترین لحظه در Game of Thrones استوار می‌سازد.