کنسول‌های انحصاری در حال نابودی هستند و این اشکالی ندارد

انحصاری بودن کنسول مدت‌هاست که در صنعت بازی‌های ویدیویی یک آفت بوده است، به‌ویژه برای گیمرهایی که تجربه‌های باورنکردنی را صرفاً به این دلیل از دست می‌دهند که نمی‌توانند چندین کنسول سطح بالا را بخرند. انحصار کنسول در سال‌های اخیر به اوج خود رسیده است و عناوین پرچم‌دار پلی‌استیشن به قطعات اصلی شرکت آن‌ها تبدیل شده‌اند، مایکروسافت Bethesda را خریداری کرد و اولین IP جدید خود را در 25 سال گذشته به Xbox انحصاری این "جنگ های کنسولی" را تقویت کرده است، و یک عالم صغیر تحت اللفظی ایجاد می کند که همتراز با سیاست است. این سرگرم کننده نیست و در روح بازی نیست.

انحصاری بودن کنسول همیشه اینقدر بد نبود. حداکثر ممکن است پلی استیشن در یک بازی که بر روی همه پلتفرم‌ها منتشر می‌شود یک ویژگی اضافی داشته باشد یا یک استودیو به سادگی یک بازی برای سخت‌افزار خاص یک کنسول ساخته باشد. البته امروزه سخت‌افزار ایکس‌باکس و پلی‌استیشن به اندازه‌ای شبیه است که استودیوها می‌توانند به صورت پشت سر هم برای آن‌ها بازی توسعه دهند. نینتندو از انحصار کنسول خود دور می شود زیرا اساساً بازی ها را مخصوص کنسول های خود می سازد و بالعکس. حتی با توجه به اینکه نینتندو خارج از کنسول‌های دستی کاملاً کار کرده است، بازیکنان دیده‌اند که وقتی بازی‌های AAA به سوییچ منتقل می‌شوند چه اتفاقی می‌افتد. آنها با رها کردن نینتندو به حال خود مشکلی ندارند. ایکس باکس و پلی استیشن اما مانند دو کودکی هستند که در جشن تولد با هم کنار نمی آیند و آن را برای همه خراب می کنند. خوشبختانه، با این حال، بچه ها در نهایت ممکن است شروع به آشتی کنند.

مایکروسافت از انحصار کنسول دور می شود

نسخه PS5 از Indiana Jones and the Great Circle از قبل برای سال آینده در دست ساخت است.

مایکروسافت کنسول های انحصاری کمتری نسبت به پلی استیشن داشته است. در بیشتر موارد، ایکس باکس به سادگی در یک نقطه ضعف قرار داشته است، در حالی که سونی بازی های پرفروشی مانند God of War و The Last of Us را ایجاد کرد. با این حال، مایکروسافت با خرید Bethesda جهشی بزرگ در پتانسیل خود برای انحصار کنسول ایجاد کرد. این به آنها اجازه داد تا Starfield را که یکی از موردانتظارترین نسخه‌های سال‌های اخیر است، یک کنسول انحصاری بسازند. این یک حرکت هوشمندانه از سوی آنها بود، زیرا فروش Xbox در انتظار انتشار سر به فلک کشید. البته، تنها افرادی که سود بردند در واقع مایکروسافت بودند. بازیکنان یا از کار افتاده بودند، نمی توانستند بازی را انجام دهند یا مجبور بودند برای یک کنسول کاملاً جدید پول نقد بپردازند. تاریخچه ایکس باکس با کنسول های انحصاری بسیار کمتر از پلی استیشن بوده است. Xbox دارای Halo، Forza و Gears of War بوده است، اما به کتابخانه گسترده ای از انحصاری های پلی استیشن نزدیک نیست. همچنین مهم است که توجه داشته باشید که بسیاری از انحصاری های پلی استیشن تحسین منتقدان و موفقیت تجاری را به دست می آورند. در حالی که Halo یکی از شناخته‌شده‌ترین عناوین بازی موجود است، موفقیت پلی‌استیشن ثابت بوده و در رسانه‌های دیگر نیز گسترش یافته است. The Last of Us در حال حاضر یکی از پربیننده ترین برنامه های تلویزیونی است، در حالی که برنامه تلویزیونی Halo پس از دو فصل لغو شد. واضح است که ایکس باکس نمی داند چگونه از چند کنسول انحصاری محبوب خود استفاده کند. Starfield، علیرغم موفقیت تجاری اولیه خود، با استقبال متفاوتی روبرو شد. شاید به همین دلیل باشد که مایکروسافت در واقع رسماً از انحصار کنسول ها فاصله می گیرد، چیزی که بسیار کمتر از سونی برای آن شناخته شده است. طبق گزارش Windows Central، مایکروسافت قصد دارد در آینده به آرامی اما مطمئناً از انحصار کنسول دور شود. ریشه کن کردن آن در مدل کسب و کار خود. Indiana Jones and the Great Circle توسط Bethesda منتشر شده است، اما به نظر می رسد که مایکروسافت دیگر قصد ندارد از خرید این شرکت پول نقدی دریافت کند و این بازی را برای بازیکنان PS5 در سال آینده نوید می دهد. با توجه به اینکه نسخه بعدی آن برای PS5 است، می توان بحث کرد که این تصمیم بعداً در مرحله توسعه گرفته شد، احتمالاً زمانی که انتشار Starfield آنطور که آنها انتظار داشتند به نتیجه نرسید. The Outer Worlds 2 نیز به عنوان یک انحصاری Xbox وعده داده شده بود، اما اکنون به نظر می رسد که برای همه پلتفرم ها عرضه شود. مایکروسافت پرچم سفید را به اهتزاز در می آورد و ایده درست را دریافت می کند. گیمرها فقط می خواهند بازی ها را بدون نگرانی در مورد داشتن کنسول مناسب تجربه کنند. با افزایش قیمت بازی های ویدیویی از 60 دلار به 70 دلار با عرضه کنسول های نسل بعدی، بازیکنان نیازی به فشار اضافی روی کیف پول خود ندارند.

سونی نیز ممکن است گامی در مسیر درست بردارد

در حالی که رایانه های شخصی کنسول نیستند، انحصاری های پلی استیشن با سرعت فزاینده ای پورت می شوند

گیمرهای رایانه شخصی معمولاً در وسط «جنگ کنسول‌ها» گیر می‌افتند، که اغلب قسمت کوتاهی از چوب را می‌گیرند. در حالی که بازی ای مانند Starfield همراه با رایانه شخصی منتشر شد، بازی های پلی استیشن همیشه تنها بر روی کنسول باقی مانده اند. با این حال، در سال‌های اخیر، این بازی‌ها به رایانه شخصی پورت می‌شوند و سرعت پورت شدن آن‌ها همچنان در حال افزایش است. Horizon: Forbidden West Complete Edition یک سال پس از انتشار DLC که یک سال پس از انتشار اصلی بازی منتشر شد، خود را روی رایانه شخصی یافت. God of War Ragnarök نیز در عرض دو سال به رایانه شخصی آمد، از جمله DLC Valhalla که حتی یک سال هم نگذشته بود. LEGO Horizon Adventures حتی برای PC و Switch هم زمان منتشر شد. اگرچه این یک فاصله کامل از انحصار کنسول نیست، اما گامی در مسیر درست است. رویکرد سونی به بازی‌های سرویس زنده کاملاً به نسخه‌های پشت سر هم برای رایانه‌های شخصی و کنسول تبدیل شده است، با Helldivers II و Concord که در هر دو پلتفرم در یک روز منتشر می‌شوند. البته، پلی استیشن همچنان این موضوع را در مورد سیاست اخیر خود دارد مبنی بر اینکه همه بازیکنان رایانه شخصی ملزم به داشتن حساب PSN صرف نظر از اینکه بازی سرویس زنده است هستند. این امر بازیکنان بیش از صد کشور را از لذت بردن از بازی باز می دارد و همچنین برای بازیکن کاملاً بی معنی است. این یک ترفند بسیار شفاف برای سونی برای افزایش تعداد خود است. واضح است که سونی برای درک این موضوع که گیمرها فقط می خواهند از بازی های بدون دروازه یا موانع لذت ببرند، راه زیادی در پیش دارد. اما انتقال عناوین پرچمدار آنها، که مسلماً برخی از بهترین بازی های منتشر شده در دهه اخیر هستند، قابل قدردانی است. با توجه به اینکه مایکروسافت تا جایی که می‌تواند از «جنگ کنسول‌ها» خارج می‌شود و هدف آن حذف استثناهای کنسول‌ها از مدل کسب‌وکار خود است، شاید سونی به اندازه کافی مهربان باشد تا زمین بازی را هموار کند. بازی‌های ویدیویی برای اشتراک‌گذاری طراحی شده‌اند؛ داستان‌ها، آثار هنری، تجربیات به یاد ماندنی با دوستان، و در حال حاضر بسیار، خیلی گران هستند. اگر بازیکنی یک پلتفرم دارد که آن را دوست دارد و برای آن پس انداز کرده است، چرا مجبور می شود برای آن رنج بکشد؟ انحصار بودن کنسول میلیون‌ها گیمر را به آن بچه‌ای در تعطیلات تبدیل می‌کند که در تعطیلات به مشکل خورده و مجبور است در داخل خانه بماند و در حالی که بچه‌های دیگر بازی می‌کنند، با غم و اندوه بیرون از پنجره تماشا می‌کند. این بر خلاف هر چیزی است که بازی باید باشد، و این تنها بخشی از بیماری است که صنعت بازی از آن رنج می برد. چه به استودیوها فرصتی برای موفقیت داده شود تا به زانو در بیایند و صدها نفر از کار بیکار شوند، چه اخراج در استودیوهای بزرگ و ناشران علیرغم اینکه مدیران حقوق‌های هنگفت خود را حفظ کرده‌اند، یا افزایش در Deluxe، Premium. نسخه‌های Ultra Deluxe Premium بازی‌ها که به بازیکنان امکان می‌دهد از بازی "در اوایل" لذت ببرند. صنعت بیمار است پول چاه را مسموم کرده است و وقت آن رسیده که آن را بیرون بریزیم. حذف انحصاری کنسول توسط مایکروسافت، گامی کوچک در تلاش برای پاکسازی اسلحه است، و امیدواریم که سونی از این تصمیم رهنمون شود. انحصاری بودن کنسول برای هیچ کس دیگری جز مدیرانی که از آن سود می برند سرگرم کننده نیست.