Daredevil 2003 بد، ولی در بعضی چیزها از نمایش جدید دیزنی بهتر

از سال 2003، Daredevil به یک نام آشنا در هر خانه تبدیل شده است، فراتر از صفحات کمیکس‌های نمادینش. اما، در سال 2003، فیلم The Man Without Fear قبل از اینکه Ben Affleck او را در فیلم ناپسندیده Daredevil به حیات آورد چندان شناخته شده نبود. این فیلم اغلب به عنوان استاندارد طلایی برای فیلم‌های بد کمیکس شناخته می‌شود و به راستی می‌توان گفت که شایسته این شهرت است. Daredevil مجموعه‌ای از صحنه‌های کوتاه و یک‌خطی‌هایی است که به هم پیوسته تا تظاهر به یک فیلم بدهند. فیلم از نظر اجراهای قدرتمند یا حتی داشتن داستانی منسجم کمبود دارد، اما مقداری اکشن سرگرم‌کننده و نگاهی جالب به توانایی‌های منحصر به فرد Matt Murdock ارائه می‌کند.

دانلود و تماشای سریال Daredevil: Born Again

Daredevil داستان شیطان Hell's Kitchen را دنبال می‌کند که بی‌وقفه تلاش می‌کند جرم را در Kitchen پایان دهد. او افسانه‌ای است که در شب پنهان می‌شود، اما در روز، Matt Murdock به‌عنوان وکیل pro bono در کنار Foggy Nelson (بازی شده توسط Jon Favreau) فعالیت می‌کند. Daredevil به شدت از وجود شخصیت‌های بیش از حد و زمان ناکافی برای احساسی کردن هر یک از آن‌ها، از جمله خود Daredevil، رنج می‌برد. این فیلم نمونه بارزی از آنچه فیلم‌های کمیکس در اوایل دهه 2000 بودند است و زمان هیچ تغییری در آن ایجاد نکرده است.

Daredevil تنها در ظاهر عمیق است

هم فیلم و هم شخصیت فراتر از لباس‌ها پیش نمی‌روند

پروژه‌های مدرن CBM به گونه‌ای تجربه‌ای بسیار دقیق‌تر ایجاد کرده‌اند، اما Daredevil آغاز آن تحول نبود. هر شخصیت، از Matt Murdock تا Bullseye، به اندازه یک آبِ جایی عمق دارد. Elektra تنها برای مردن و فراهم آوردن یک عشق عاشقانه برای Daredevil حضور دارد، Foggy صرفاً به عنوان سوخت شوخی‌ها و تسکین کمدی به کار گرفته می‌شود و حتی خود Daredevil از تمام ویژگی‌های جذاب کمیکس خالی است. این فیلم او را بیشتر شبیه یک Marvel Batman نشان می‌دهد تا اینکه به احساس گناه و شرم ناشی از طبیعت خشنی او بپردازد.

Daredevil: زمان آن رسیده که به شیطان حقش را بدهیم.

دیالوگ‌ها اصلاً به وضعیت کمکی نمی‌کنند. وقتی که Daredevil یک‌خطی‌های جذاب خود را به مجرمان می‌گوید، Bullseye در حال لنگیدن و خرخر زدن است، در حالی که Foggy بیش از حد تلاش می‌کند تا در هر دقیقه هر چه تعداد شوخی‌های کورنوازه بسازد. تنها نقطه درخشان در این عرصه شخصیت Wilson Fisk, played by the late Michael Duncan Clarke. است. Clarke شدت و انرژی‌ای به پرده برمی‌گرداند که در سایر جنبه‌های فیلم به شدت حس نمی‌شود. قدرت و جاذبه او قانع‌کننده است، اما متأسفانه، فیلم‌نامه از Kingpin به اندازه کافی بهره نبرد، به گونه‌ای که بار حمل فیلم بیش از حد بر دوش Clarke افتاد.

Bullseye، همتای Kingpin Clarke، کاملاً از یکدیگر فاصله دارند. Colin Farrell's Bullseye نه تنها از قلمرو یک ضدقهرمان کمیکس به وسعت زندگی فراتر می‌رود، بلکه گویی واقعیت را پشت سر می‌گذارد، به‌طوری که اجراش تقریباً کارتونی به نظر می‌رسد. او به ندرت جمله کاملی را در طول فیلم بیان می‌کند و شخصیتش بیشتر نگران تعداد چرخش‌های پالتویی و حالت‌های چشمان وحشی است. با وجود اینکه اجرای Affleck کمی بهتر است، اما همچنان شایسته دشمن بهتری از آنچه Bullseye Colin Farrell می‌تواند به فیلم ارائه دهد، بود.

Daredevil چند کار را بهتر از سریال‌های تلویزیونی مدرن انجام می‌دهد

فیلم می‌دانست چگونه با توانایی‌های Daredevil برخورد کند

اگرچه این فیلم معایب زیادی دارد، اما یک نکته را به طرز شگفت‌آوری بهتر انجام می‌دهد. فیلم Daredevil سال 2003 کنترل بسیار بهتری بر نحوه نمایش توانایی‌های منحصر به‌فرد Daredevil برای مخاطب داشت. استفاده از این قدرت‌ها به طرز شبیه به عملکرد سونار، روشی هوشمندانه برای این بود که مخاطب دقیقاً درک کند Matt Murdock جهان را چگونه می‌بیند. صحنه بارانی همراه با Jennifer Garner's Elektra و زمانی که او در حال مبارزه با Wilson Fisk Clarke است، هر دو به خوبی قدرت این تکنیک را نشان می‌دهند. تماشاچیان می‌توانند به وضوح ببینند Murdock چه می‌بیند و چگونه از صدا و محیط اطراف به نفع خود استفاده می‌کند. متأسفانه، صداهای بلند در این فیلم نقطه ضعفی بزرگ محسوب می‌شوند که Murdock را به آسانی در معرض بهره‌برداری قرار می‌دهند.

Daredevil: من برای رحمت درخواست نمی‌کنم؛ مردم از من می‌خواهند.

توانایی‌های فیزیکی دیگر Daredevil نیز در این فیلم تقویت شده‌اند. او می‌تواند از ساختمان‌های بلند بپرد و در فضا تاب بخورد، تقریباً همانند Spider-Man. این رفتار بسیار نزدیک به نسخه کمیک اوست و حس سینمایی گسترده‌تری به فیلم می‌بخشد نسبت به حرکات ارائه شده در سریال تلویزیونی. با توجه به اینکه فیلم توانایی‌های او را به خوبی به نمایش می‌گذارد، شگفت‌آور است که چقدر نابینایی او به عنوان یک تکیه‌گاه کمدی به کار رفته است. نمونه‌های بی‌شماری وجود دارد که چگونه نابینایی Matt مسخره شده و حتی توسط دوستان و اطرافیان سوء استفاده شده است. بی‌تفاوتی حریفان در دادگاه قابل درک است، اما دیدن Foggy که حتی به عنوان شوخی از فریب استفاده می‌کند، تا حدی ناپسند به نظر می‌رسد.

Daredevil محصول دوران خود است

و باید همینی بماند

در نهایت، حقیقت ناراحت‌کننده این است که Daredevil کاملاً محصول دوران خود محسوب می‌شود. حتی اگرچه فیلم در سال 2003 هنوز ضعیف بود، اما دقیقا مطابق با آنچه از فیلم‌های کمیکس در آن زمان انتظار می‌رفت، ساخته شده بود. شخصیت‌های بزرگ، لباس‌های چرمی و صحنه‌های مبارزه جذاب حداقل انتظارات پایه بودند. در حالی که فیلم‌هایی مانند Spider-Man و X-Men از این سطح بالاتر رفتند، Daredevil تصمیم گرفت در پایین‌ترین پله باقی بماند. بزرگ‌ترین نقطه ضعف این انتظار، Elektra بود. Elektra شخصیتی است که پتانسیل زیادی داشت، اما به عنوان یک ابزار در داستان شخصیت دیگری به کار رفت به جای اینکه اجازه داده شود با داستان خودش تکمیل گردد. حتی داشتن فیلم اسپین‌آف اختصاصی نتوانست آسیبی که به شخصیت او وارد شده را جبران کند. خوشبختانه، Deadpool & Wolverine به نجات او کمک کردند و شخصیتش را به سطح جدیدی ارتقا دادند.

Daredevil فیلمی مروع است که به بدترین انتظارات از فیلم‌های کمیکس خدمت می‌کند. دیالوگ‌ها تقریباً صرفاً شامل یک‌خطی‌های تند هستند، در حالی که داستان و توسعه شخصیت از فراوانی لباس‌های چرمی در سراسر فیلم فراتر نرفته‌اند. Ben Affleck اجرای نیمه‌دلانه‌ای ارائه داد که حتی تلاش او برای جلب جذابیت، Daredevil او را قابل تحمل‌تر نکرد.

بدون حضور Michael Duncan Clarke یا تفسیر قدرتمند از توانایی‌های Daredevil، این فیلم کاملاً بی‌معنا می‌شد.

دانلود و تماشای سریال Daredevil: Born Again