Invincible: شوخی عالی فصل ۲؛ دومین اجرا خنده‌دارتر در فصل 3

هشدار: این مقاله شامل افشاگری‌هایی از فصل ۳، قسمت‌های ۱-۴ Invincible است.

Invincible در دو فصل ابتدایی خود چند شوخی عالی داشت و با اینکه فصل ۳ جدی‌تر از همیشه پیش می‌رود، باز هم یکی از بهترین شوخی‌های این سریال را تکرار کرده است که در دفعه دوم حتی خنده‌دارتر به نظر می‌رسد. اگرچه سریال نسبت به سایر آثار ابرقهرمانی رویکردی اصیل‌تر و خشنی اتخاذ کرده است، طنز Invincible همواره عامل اصلی جذابیت این فرنچایز بوده است.

در میان چالش‌ها و سختی‌ها، Invincible به طرزی دلنشین و صمیمی لحظاتی از شادی و لبخند را ارائه می‌دهد که به جذابیت سریال کمک می‌کند و در عین حال به داستان اصیل و منبع الهام‌بخش خود وفادار می‌ماند.

طنز سبک و پرانرژی آن، حتی در میان صحنه‌های احساسی و پر از عمق، حس واقعی‌تری را به مخاطب القا می‌کند و این احساس صمیمیت و نزدیک بودن را تقویت می‌کند. به جای آنکه سریال همواره یا بیش از حد شوخ باشد یا بیش از حد جدی، پروژه پربیننده Prime Video موفق شده است همانند کمیک‌های اصلی، تعادلی دلنشین برقرار کند.

حتی در فصل دوم Invincible که با نگاهی مثبت به تأخیرها و چالش‌های انیمیشن، لبخندی بر لب مخاطبان نشاند، تبلیغات در شبکه‌های اجتماعی نیز سرشار از لطافت و شوخ‌طبعی بوده‌اند. این نشان‌دهنده‌ی درک عمیق فرنچایز از اهمیت کمدی در روایت داستان است.

خوشبختانه، این رویکرد در طول سال‌ها منجر به خلق شوخی‌های بی‌نظیری شده و فصل سوم با ارائه بهترین لحظات شوخی، احساس صمیمیت و دوستی بیشتری را به مخاطبان القا کرد.

بازگشت شکست‌ناپذیر روای تقریباً شبیه به نقش او در فصل ۲ بود

او بار دیگر لحظه صمیمیت مارک را قطع کرد تا بر داستان آلن بیگانه تمرکز کند

ظهور روایتگر در فصل ۲ Invincible یکی از بامزه‌ترین لحظات تاکنون بود، اما بازگشت او در فصل ۳ ممکن است این رکورد را پشت سر بگذارد. در حالی که این شخصیت حضور فیزیکی ندارد، برای اولین بار در بخش «This Missive, This Machination!» ظاهر شد، جایی که داستان را از صحنه صمیمیت میان Mark و Amber به داستان Allen The Alien که به اتحاد سیاره‌ها کمک می‌کند تغییر داد. تصمیم به شکستن چهارمین دیوار و گفتن صدایی تصادفی برای صحبت با مخاطب، حتی برای Invincible غیرمنتظره بود، اما استفاده از روایتگر برای قطع لحظه پرشور بین Mark و Amber همزمان بامزه و مؤثر بود.

با توجه به اینکه حضور کوتاه مدت روایتگر برای لحظه‌ای مشخص به کار رفته بود، به نظر می‌رسید که دیگر صدایش را نخواهیم شنید، اما فصل ۳ او را به همان روش دقیق دوباره به کار برد. باز هم، او لحظه‌ی سرشار از احساس Mark، این بار با Eve، را متوقف کرد و توجه مخاطب را به داستان Allen در اسارت ویلترومایت منتقل نمود. Paul F. Tompkins کار فوق‌العاده‌ای در صداگذاری روایتگر Invincible انجام می‌دهد و موفقیت‌آمیز تون، الگو و حتی دیالوگ‌هایی که دو حضور او تقریباً یکسان هستند، به خوبی حفظ شده است؛ به ویژه که در هر دو مورد نقش او جابجایی کانون توجه از Mark به Allen است.

قطع حوادث اتاق خواب مارک توسط راوی، دفعه دوم حتی خنده‌دارتر است

ایده‌ی تبدیل شدن راوی به یک شوخی تکراری، هر حضور او را حتی بهتر از بار قبل می‌کند

تکرار یک شوخی ممکن است در مواردی خسته‌کننده شود، اما در مورد Invincible شوخی روایتگر در دفعه دوم حتی خنده‌دارتر است. با توجه به اینکه حرکات شبانه‌ی Mark و Eve پس از یک مونتاژ دلگرم‌کننده از زمان‌های با هم بودنشان دنبال شد، آخرین چیزی که مخاطبان انتظار داشتند، حضور دوباره روایتگر بود. Invincible تمرکز بسیاری بر رومانس Mark و Eve در فصل ۳ داشته است، چرا که این دو نقش اساسی در روایت کل دارند و با اینکه رابطه‌شان در مرحله‌ای نو و هیجان‌انگیز قرار دارد، جای تعجب نیست که به زمانی خصوصی نیاز دارند.

اینکه روایتگر عملا به شخصیتی تثبیت‌شده با هدف حفظ معصومیت مخاطب تبدیل شود، بسیار خنده‌دارتر از این است که صرفاً به عنوان یک شوخی یکباره ظاهر شود.

با این حال، همانند Mark و Amber در فصل ۲، صحنه قسمت ۴ Mark و Amber طراحی شده است تا شیمی بین آنها را بسازد و رابطه‌شان را تقویت کند، نه برای نمایش مخاطب. بنابراین، باز هم روایتگر ناچار شد مداخله کند و داستان را تغییر مسیر دهد؛ و طنز بازیگوشانه آن حتی از قبل دیده شده مؤثرتر به نظر می‌رسد. علاوه بر این، اینکه روایتگر عملاً به شخصیتی تثبیت شده با هدف حفظ معصومیت مخاطب تبدیل شود، بسیار خنده‌دارتر از اینکه فقط یک شوخی یکباره باشد.

استفاده دوباره از او در فصل ۴ ممکن است خطر اینکه شوخی بیش از حد تکراری شود را به همراه داشته باشد، اما اینکه در فصل پنجم یا ششم حضور روایتگر حفظ شود، باعث می‌شود که مشارکت او همچنان حس تازگی داشته و جنبه‌های کمدی سریال زنده بمانند، حتی با جدی‌تر شدن لحن. با توجه به تاریکی‌هایی که تاکنون Mark در فصل ۳ احاطه کرده، اینکه این صدای آشنا بتواند لحظه‌ای از حریم خصوصی شایسته او را فراهم کند، حتی نسبت به دفعه قبل لذت‌بخش‌تر به نظر می‌رسد؛ و تغییر ناگهانی به داستان Allen هم غیرقابل‌ممانعت کمی لذت‌بخش است.

راوی بهترین راه برای تقسیم داستان‌های مارک و آلن است

این یک روش احمقانه ولی مؤثر برای منحرف کردن کامل روایت Invincible است

در حالی که داستان‌های Mark و Allen گاهی با هم تلاقی داشته‌اند، اغلب احساس می‌شود که برای انتقال بین آنها ارتباط چندانی وجود ندارد و این موضوع روایتگر را به ابزاری عالی برای جداسازی این دو داستان تبدیل می‌کند. Invincible شخصیت‌های مهم زیادی دارد که اغلب نورافکن داستان می‌شوند، حتی زمانی که همراه Mark نیستند. Eve، Cecil، Debbie و Guardians هر کدام صحنه‌های خود را بدون مقدمه بزرگ داشتند، اما با توجه به اینکه سکانس‌های Allen اغلب طولانی بوده و در سیارات کاملاً متفاوتی رخ می‌دهد، جابجایی بین سفر او و وقایع روی زمین کار دشواری می‌شود.

به جای آنکه بین زمان Mark در جدول زمانی پادآرمانی و تلاش Allen برای نجات Nolan رفت و آمد شود، سریال به هر یک از این داستان‌ها فرصت تنفس داد که بسیار مناسب‌تر بود. علاوه بر این، اجازه دادن به Mark برای رویارویی با The Immortal قبل از یافتن آسایش با Eve در یک جریان متمرکز، بسیار بهتر بود تا در ادامه Allen و Nolan مرکز صحنه قرار گیرند. این روش در فصل ۲ به همان اندازه مؤثر بود؛ جایی که نقش Allen در اتحاد سیاره‌ها در کنار مبارزه‌اش با ویلترومایت‌ها کاوش شد، به دنبال آن مقداری از اکشن کلاسیک Invincible به نمایش درآمد.

با فرار رسمی Allen و Omni-Man از فعالیت‌های ویلترومایت، به نظر می‌رسد احتمالی وجود دارد که دفعه بعد آنها را در یک اپیزود کامل قدردانی از آنان ببینیم یا شاید دوباره همراه دیگر شخصیت‌های اصلی Invincible بر روی زمین ظاهر شوند. به هر حال، ممکن است مدتی نیاز به حضور روایتگر نباشد، اما او ابزاری به‌شدت مؤثر برای جداسازی اکشن و ارائه کمی طنز باقی می‌ماند و امیدوارم حضور بعدی او به همان اندازه که غیرمنتظره است بامزه باشد.