سالن آینه‌های جان ویک 2 هنرمندان CG را مات و مبهوت کرده

جان ویک: فصل 2 سکانس مبارزه سالن آینه ها واکنش های مشتاقانه هنرمندان VFX را برمی انگیزد که به چالش های موجود در این تلاش اشاره می کنند. پس از موفقیت غافلگیرکننده اولین فیلم در سال 2014، کیانو ریوز در نقش قاتل جان ویک برای دنباله بزرگتر و جسورانه کارگردان چاد استاهلسکی بازگشت. این فیلم اکشن از قسمت اول را با چند سکانس مبارزه خیره‌کننده، از جمله سکانس‌های اوج‌آمیزی که در سالنی از آینه‌ها اتفاق می‌افتد، در حالی که ویک در میان انبوهی از دشمنان می‌جنگد، ارتقا می‌دهد.

در قسمت اخیر خدمه راهرو' مجموعه یوتیوب "VFX Artists React"، هنرمندان سام گورسکی، رن ویچمن و جردن آلن شکست می‌خورند. جان ویک: سکانس تالار آینه‌های فصل 2 و نحوه برداشتن آن. جردن پس‌زمینه‌های مهمی در صحنه ارائه می‌کند، و نشان می‌دهد کهاستاهلسکی تمام تلاش خود را کرد تا مطمئن شود بخش بزرگی از نماها می‌توانند به طور عملی کشیده شوند، اما همچنان کارهای VFX زیادی در پس از تولید باقی مانده است.

زمانی که آنها به طور خاص برای این سکانس برنامه ریزی می کردند، بیش از سه ماه فقط به مسدود کردن دوربین اختصاص داشت. و به این دلیل است که آن‌ها روی بهینه‌سازی زوایای و پرسپکتیو خود متمرکز بودند تا تا حد امکان پنهان شوند. با این حال، کارگردان تخمین زده است که حدود 60 درصد از نماهایی که دوربین در آنها قابل مشاهده است، در صحنه فیلمبرداری انجام شده است. با این حال، در یک سکانس نه دقیقه ای، 40 درصد از آنچه ما به آن نگاه می کردیم به صورت دیجیتالی مدیریت می شد.

VFX در صحنه به سام به‌عنوان یک کار بی‌نظیر و خسته‌کننده برخورد می‌کند که او به شوخی می‌پرسد که آیا این نماها «VFX غیرقانونی هستند یا خیر». سپس رن دقیقاً دلیل این چنین چالشی را توضیح می‌دهد و توضیح می‌دهد کهانبوه آینه‌ها کار VFX را بسیار پیچیده‌تر از حذف یک اپراتور دوربین می‌کند. نظر او را در زیر بررسی کنید:

این چیزی بیشتر از نقاشی کردن دوربین است. این همه بازتاب های دیگر در عکس آن دوربین است. و شما باید با اعوجاج آن آینه ها مطابقت داشته باشید. آنها آینه های تخت نیستند. آنها آینه های موج دار هستند.

معنای مبارزه تالار آینه‌های جان ویک 2 برای فرانچایز چیست؟

چاد استاهلسکی عملی و دیجیتال را با اثرگذاری عالی ترکیب می کند

مبارزه تالار آینه ها در John Wick: Chapter 2 از بسیاری جهات نمادی از نحوه استفاده از جلوه های بصری در کل فرنچایز است. اگرچه تمرکز زیادی روی اقدامات عملی و کار سخت هنرمندان بدلکاری است، کار VFX در نهایت برای زنده کردن داستان جان بسیار مهم است. برای اولین بار، تمام فلاش های پوزه در فرنچایز در پس از تولید اضافه می شوند، مانند فوران خون و مه آلود شدن زمانی که به شخصی شلیک می شود. در تحسین‌شده John Wick: Chapter 4، به طور مشابه، یک تعقیب و گریز ماشین و تیراندازی در اطراف طاق پیروزی وجود دارد. اگرچه ریوز برای سکانس رانندگی خودش را انجام داد و ضربه های واقعی ماشین و مانورهای بدلکاری وجود داشت، بسیاری از ماشین های پس زمینه در صحنه کاملا دیجیتال بودند و بیشتر صحنه در واقع در Arc do Triomphe اصلا فیلمبرداری نشده بود.

بنابراین، بسیاری از صحنه‌های اکشن کلیدی جان ویک برای کار به VFX متکی هستند و فرنچایز با استفاده از این استراتژی بسیار موفق بوده است.

برداشت ما از ضربات اوج جان ویک 2

این یک پیشرفت نسبت به جان ویک اصلی است

پس از "گان فو" شدید و اکشن مبتنی بر کلوپ شبانه، اولین جان ویک با کمی مبارزه با مشت ضد اقلیم با دشمنی که جان باید ظاهراً باشد به پایان می‌رسد. می تواند به راحتی ضرب کند. جان ویک: فصل 2 این مشکل را ندارد. علاوه بر نمایش تعداد بدن بیشتر، تیراندازی اوج - و فیلم به طور کلی - تلاشی هماهنگ برای ارائه صحنه‌های مبارزه پیچیده‌تر و پیچیده‌تر انجام می‌دهد. اگرچه نام John Wick: Chapter 2 به عنوان بهترین فیلم این مجموعه با توجه به قدرت تمام قسمت‌های دیگر دشوار است، اما بدون شک ادامه‌ای شایسته برای فیلم اصلی است. صحنه مبارزه تالار آینه ها نیز از رویکرد استاهلسکی به کنش و تمایل او برای ادغام امر عملی و دیجیتال سخن می گوید، رویکردی که تاکنون معجزه کرده است.