جهان سینمایی مارول (MCU) پر از شرورانی است که به‌طور قابل توجهی از قهرمانان خود ضعیف‌ترند و نبرد به‌اندازه‌ای که باید می‌کردند، نشان نمی‌دهند. هر فیلم MCU دارای یک شرور منحصر به فرد است؛ از جنایتکاران کوچک تا تهدیدهای وحشتناکی که می‌توانند به پایان جهان انجامیده و پاسخ انتقام‌جویان را می‌طلبند. گاهی اوقات، شروری آنقدر ضعیف از قهرمانی که با او روبرو می‌شود که دشوار است اختلاف عظیم قدرت بین آن دو را نادیده گرفت.
10 سطح قدرت Crossbones در مقایسه با Avengers به‌شدت کمتر به نظر می‌رسد
Captain America: Civil War
نزدیک‌ترین نمونه شرور تکرار شونده در سه‌گانه Captain America، Brock Rumlow که به‌نام Crossbones شناخته می‌شود، شروریست که تقریباً شایسته‌ی همدردی به‌شمار می‌آید. او که روزگاری مأمور برجسته‌ی S.H.I.E.L.D. و عضوی از نیروهای مخفی HYDRA بود که به سازمان نفوذ کرده بودند، تقریباً پس از آنکه در مبارزه معروف آسانسوری با Captain America در حالی که Sam Wilson هلیکوپتر را به سوی او پرت می‌کرد، به شرارتمابه خود دچار خسارات جبران‌ناپذیر شد، از دنیا سر می‌کشید. با وجود زخم‌های وحشتناک، Rumlow به تنهایی به‌عنوان تروریست داخلی و ابرشرور Crossbones به کار خود ادامه می‌دهد.
در مقایسه با بیشتر شروران آماده‌ی نبرد در MCU، Crossbones چیز زیادی برای ارائه ندارد. با وجود داشتن تجربه‌ی فراوان در مبارزه و چند دستکش فوق‌العاده قوی، باز هم بار دیگر به‌طور قاطع توسط Captain America شکست می‌خورد. تنها با فعال‌سازی یک جلیقه‌ی خودکشی می‌تواند آسیبی ماندگار به اعتبار Avengers وارد کند. این موضوع نشان می‌دهد که Rumlow مجبور شد جان خود را فدا کند تا هرگونه تهدیدی برای Captain America و همراهانش ایجاد کند.
9 کل داستان Zemo بر این تکیه داشت که او از نظر جسمی از Avengers ضعیف‌تر است
Captain America: Civil War
با اینکه از نظر جسمی و سیاسی ضعیف است، بارون Zemo یکی از معدود شرور MCU است که در اصل موفق به پیروزی شد، حداقل در کوتاه‌مدت. یک نجیب‌زاده‌ی سوکوویایی و فرمانده‌ی شبه‌نظامی با دسترسی بالا، بازنشستگی آرام Helmut Zemo به‌عنوان یک مرد خانواده، توسط نبرد سوکوویا که منجر به مرگ خانواده‌اش شد، مختل گردید. با قسوت انتقام از Avengers، Zemo نقشه‌ای را به اجرا درمی‌آورد تا آنها را از داخل به هم بزند از طریق درگیری‌های داخلی.
شایان ذکر است که حتی خود Zemo اعتراف می‌کند که از نظر جسمی در برابر این گروه ابرقهرمانان بی‌قدرت است و حتی سعی نمی‌کند مانند HYDRA و Ultron در جنگ تمام عیار مستقیماً با آنها روبرو شود. در عوض، Zemo تصمیم گرفت گروه را با تهمت زدن به Winter Soldier برای بمبی که منجر به مرگ پدر Black Panther، یعنی T'Chaka، گردید و زنجیره‌ای از رویدادها را به راه انداخت، از درون به هم بزند. صحنه‌ی تأثیرگذار Zemo با Black Panther نشان داد که او انتظار نداشته این تلاش را زنده بماند و این مسئله او را مانند یک توپ شیشه‌ای بی‌ثبات جلوه می‌دهد.
8 Vulture هیچ‌یک از قدرت‌های Spider-Man را ندارد
Spider-Man: Homecoming
شرورهای Spider-Man همیشه از نظر قدرت بسیار متفاوت بوده‌اند؛ از کنترل خدایی بر عناصر تا وابستگی افراطی به تکنولوژی‌های خاص. Vulture نمونه‌ی برجسته‌ی دسته دوم است؛ ابرشروری که در نهایت صداهای بزرگش فراتر از عمل‌هایش بود. یک پیمانکار سابق ناراضی شهری که پس از نبرد نیویورک از سهم پاکسازی مهم کنار گذاشته شد، Adrian Toomes به فروش فناوری بی‌قیمتی از بازار سیاه فضایی به بالاترین پیشنهاددهندگان جنایی روی آورد.
با نگه داشتن چند امتیاز برای خودش، Vulture دارای آرشال چشمگیری بود، که شامل یک لباس پروازی شخصی با بال‌ها، چنگال‌های خطرناک پا و مجموعه‌ای از سلاح‌های انرژی قدرتمند می‌شد. اما در نهایت، Toomes تنها یک کارگر معمولی است که به طور تصادفی به اسباب‌بازی‌های پرسود دست پیدا می‌کند و هیچ ابرقدرت واقعی برای رقابت با Spider-Man ندارد. دست‌کم حواس تیز او اجازه داد تا به سرعت هویت مخفی Spider-Man را کشف کرده و عزیزان او را تهدید کند.
7 پتانسیل قدرت Todd Phelps کنار گذاشته شده است
She-Hulk: Attorney at Law
هرچند برخی از شرورهای فیلم‌های جهان سینمایی مارول ممکن است ضعیف باشند، اما ضدقهرمانان نمایش‌های Disney+ MCU اغلب حتی بی‌باثری بیشتری به‌شمار می‌روند. نیاز به نمادین کردن حداقل نوعی از خطر مرموز، در حالی که به اندازه کافی مهم نیستند تا در فیلم‌ها حضور پیدا کنند، سبب شده است که ضدقهرمانانی مانند Todd Phelps در سریال‌های تلویزیونی مارول رایج باشند. رهبر مخفی و خالق گروه زن‌نفرتی Intelligencia، بدترین دستاورد Phelps افشای زندگی خصوصی She-Hulk محسوب می‌شود.
Todd تقریباً موفق می‌شود به دشمنی بسیار تهدیدآمیز تبدیل شود؛ در حالی که She-Hulk: Attorney at Law نگاهی کوتاه به تزریق ترکیبی از خون Jennifer به او برای تبدیل شدن به موجودی شبیه Hulk نشان می‌دهد. اما به جای مقابله با این فاجعه، She-Hulk دیوار چهارم را می‌شکند تا درخواست تغییر روایت کند و به سادگی تحولات داستانی را از بین ببرد. بدین ترتیب، Todd Phelps به‌عنوان یکی از شرورهای خنده‌دار و پاتتیک MCU باقی می‌ماند.
6 Whiplash قادر به رقابت با Iron Man نیست
Iron Man 2
Iron Man 2 به عنوان یکی از ضعیف‌ترین فیلم‌های MCU، به‌ویژه در فاز ۱، شناخته می‌شود؛ تا حد زیادی به دلیل ضدقهرمانان ضعیف آن. Justin Hammer و Ivan Vanko، معروف به Whiplash، در طول فیلم جایگاه‌های خود را به‌عنوان شرور اصلی تغییر می‌دهند؛ Hammer بیشتر زمان صفحه نمایش را به خود اختصاص می‌دهد، در حالی که Whiplash تنها در ابتدای و انتهای فیلم حضور دارد. هنگامی که Whiplash بالاخره نقشه خود را به اجرا درمی‌آورد، او و پهپادهایش به راحتی توسط Iron Man و War Machine مهار می‌شوند.
با وجود اینکه Whiplash قبل از واکنش Iron Man قادر است مقداری خسارت وارد کند و حتی با سرقت منابع Justin Hammer برای ساخت ارتی پهپادها یک نوبت موفق می‌شود، Tony با یک نمایش لیزری توانست اکثر ربات‌ها را از میان بردارد و حتی زره‌ی Vanko هم بده خیالی نبود. او از یکی از موشک‌های Rhodey (که خوشبختانه بی‌اثر ثابت شد) ضربه‌ی مستقیم دریافت کرد و سپس در اثر انفجاری دوتایی از نیروهای راپولسور نابود گردید.
5 Yon-Rogg اصلاً به Captain Marvel نمی‌رسد
Captain Marvel
Yon-Rogg احتمالاً یکی از ناسازگارترین شرورهای جهان سینمایی مارول به‌شمار می‌آید. او یک جنگجوی تندرو و رهبر Kree است و از اندک شرورانی است که مارول در قالب چرخش‌های داستانی به تصویر کشیده، هرچند اجرای Jude Law نتوانست نیات شرآمیز شخصیت را کاملاً پنهان کند. در نهایت، فیلم تاریخ واقعی Captain Marvel را به‌عنوان یک زمینی بی‌خاطره که تحت تأثیر نیروهای عظیم یک Infinity Stone قرار گرفته، افشا می‌کند و او علیه خود برمی‌گردد.
در مقایسه با یک انسان، Yon-Rogg تهدیدآمیز است و از تمام مزایای فیزیولوژی Kree بهره می‌برد؛ از جمله افزایش مقاومت، قدرت و سرعت. اما در مقابل Captain Marvel از نظر جسمی اصلاً تهدیدی به‌شمار نمی‌آید و به سختی با دستگاه‌های تله‌کینتیک خود که چند لحظه قبل از تسلیم کردن او به کار می‌برد، می‌تواند رقابت کند. ممکن است Yon-Rogg در امپراتوری Kree جایی داشته باشد، اما در مقایسه با یکی از قوی‌ترین قهرمانان کهکشان، به کلی ناچیز است.
4 Sonny Burch یک دزد بی‌ارزش است
Ant-Man and the Wasp: Quantumania
گاهی اوقات، شرورهای مارول بیشتر نقش تفریحی و تسکین‌دهنده‌ی کمدی را ایفا می‌کنند تا اینکه تهدیدی جدی محسوب شوند. این موضوع منطقی است که در فرنچایز کمدی‌ترین MCU، سه‌گانه Ant-Man، یکی از بهترین شرورانی که به خاطر حضور بامزه‌شان شناخته می‌شوند، برجسته شده‌اند تا اینکه سهم واقعی در داستان داشته باشند. در این میان، Sonny Burch، فروشنده‌ی دیگری از فناوری بازار سیاه که قصد داشت آزمایشگاه متحرک Hank Pym را دزدیده و با آن ثروتی اندک از پیشنهاددهندگان جنایتکار به فروش برساند، ظاهر می‌شود.
Sonny Burch بخش عمده داستان فرعی در Ant-Man and the Wasp: Quantumania را صرف تعقیب دوست Scott Lang می‌کند، در حالی که او و Hope مشغول برخورد با Ghost هستند. در نهایت، زمانی که واقعاً موفق می‌شود به آزمایشگاه متحرک دست یابد، Sonny Burch چندان جلو نخواهد رفت که یک Ant-Man عظیم‌القدم او را تعقیب و دستگیر می‌کند. جذابیت بامزه و سبک منحصر به فرد Walton Goggins، Sonny را به عنوان یک شرور به‌یادماندنی و خنده‌دار تبدیل می‌کند، اما او هرگز دشمنی جدی نخواهد بود.
3 Malekith قادر به اجرای موفق نقشه‌هایش نیست
Thor: The Dark World
این موضوع نشان می‌دهد که بسیاری از ضعیف‌ترین شرورهای MCU از فیلم‌هایی می‌آیند که کمتر دیده شده‌اند. Malekith از شهرت Thor: The Dark World، که توسط Christopher Eccelston بازی شده و به‌خاطر متنفرانه شدن از نقشش بدنام شده است، وارد می‌شود. یک الف تاریک که زمانی توسط Odin تبعید شده بود، Malekith قصد داشت از قدرت Aether برای محو کردن جهان سینمایی مارول همان‌طور که مخاطبان می‌شناختند، استفاده کند که منجر به واکنش اسگاردی گردید.
اگرچه نقشه‌های Malekith در ریسک بالایی قرار داشت، اما او توان انجام کارهای زیادی برای به ثمر رساندن آن را نداشت. در مقایسه با اکثر موجودات MCU، Malekith بدون شک می‌توانست دشمنی ترسناک با قدرتی تقریباً خدایی باشد؛ اما در مقابل Thor به کلی ناچیز است. سرآغاز داستان Malekith با جابجایی او در میان اعماق اسگارد و کشته شدن در اثر حمله‌ی کشتی جنگی خودش به پایان می‌رسد که او را احتمالاً به عنوان ضعیف‌ترین شروری که Thor در یک فیلم انفرادی با آن مواجه شده تبدیل می‌کند.
2 Mysterio کاملاً بر توهم‌هایش متکی است
Spider-Man: Far From Home
بار دیگر، شرورهای سینمایی Spider-Man در مقایسه با خود او کم‌رنگ به نظر می‌رسند. در ابتدا، Mysterio به‌عنوان تهدیدی جدی به نظر می‌رسید و به‌عنوان قهرمانی که در سراسر جهان سفر می‌کرد و مانع ایجاد هرج و مرج توسط به اصطلاح "Elementals" می‌شد، ظاهر می‌گشت. بدون شک، Mysterio بسیار حیله‌گر است و با استفاده از مهارت‌های بازیگری و توهم‌هایش، موفق می‌شود Peter Parker را فریب داده و دستگاه ارزشمند E.D.I.T.H. را به کنترل خود درآورد.
اما پشت هولوگرام‌هایش، Mysterio تقریبا یک انسان عادی است. جدا از هولوگرام‌ها، پهپادهای او تنها مجهز به تفنگ‌های ساده هستند که آسیب واقعی و ماندگاری به محیط و دشمنانش وارد می‌کنند. Spider-Man به عنوان حریف اصلی برای استاد توهم‌ها بسیار هماهنگ نیست، چرا که Spider-Sense او اجازه می‌دهد تنها بر اساس غریزه عمل کند و از میان تمام سر و صدایی که Mysterio برای حواس‌پرتی به کار می‌برد، عبور کند.
1 Sadie Deever از نقش شرور برکنار می‌شود
Ms. Marvel
درست است که در Ms. Marvel ضدقهرمان اصلی واقعی چندان مشخص نیست، اما Sadie Deever نزدیک‌ترین نمونه به آن در این سریال است. او به عنوان مأمور با رتبه بالا در سازمان نظارت و پاسخ به ابرقهرمانان Damage Control، تلاش می‌کند Ms. Marvel را به‌عنوان یک موجود جدید با ابرقدرت ناشناخته دستگیر کند. این سازمان همچنان در حال گسترش قدرت خود در MCU است و به نظر می‌رسد بر اساس تلاش‌های Sadie چندان مؤثر عمل نمی‌کند.
تاکتیک‌های ناپسند و طبیعت ناپایدار Sadie Deever، او را به عنوان یک ضدقهرمان جالب می‌سازد، اما به عنوان تهدیدی واقعی برای Ms. Marvel نمی‌تواند رقابت کند. به نظر می‌رسد Sadie در کارش چندان موفق عمل نمی‌کند و شاید تنها شروری در تاریخ MCU باشد که افتخار اخراج از نقش شرور را تجربه کرده و بدون تشریفات از موقعیت خود از طریق تماس تلفنی کنار گذاشته شده است. تعداد کمی از شرورهای جهان سینمایی مارول می‌توانند تفاوت قدرت بزرگتری نسبت به دشمن خود داشته باشند.
فیلم‌های آینده MCU
مطالب مرتبط
دیگران نیز خوانده اند
تازه های مارول
محتوای خود را پیدا کنید
نظرات
نظر خود را به اشتراک بگذارید