رنکینگ ناپسندترین پروتگنیست های بازی‌های ترسناک

از آنجایی که بازیکن بیشترین زمان را در طول بازی خود با این شخصیت سپری خواهد کرد، بسیار مهم است که قهرمان هر بازی شخصیتی باشد که بتوان در سطحی با او ارتباط برقرار کرد. معمولاً قهرمان قابل همذات‌پنداری است و به راحتی می‌توان با او همدردی کرد، در حالی که برخی به عمد ناپسند طراحی می‌شوند و به شخصیت‌هایی تبدیل می‌شوند که بازیکنان دوست دارند از آن‌ها متنفر شوند.

در بازی‌های ترسناک، شخصیت‌های اصلی متعددی وجود دارند که مشکل‌ساز هستند، هرچند این بازی‌ها تمایل دارند تا دلایل آن‌ها را بررسی کرده و فرصتی برای رویارویی با نواقصشان فراهم کنند. اما علی‌رغم تمام تلاش‌های توسعه‌دهندگان برای خلق قهرمانانی جامع و اصیل، متأسفانه برخی از آن‌ها که تحملشان دشوار است، از میان می‌روند. این‌ها برخی از ناپسندترین قهرمانان بازی‌های ترسناک هستند، از آن‌هایی که به طرز غیرقابل تحمل آزاردهنده‌اند تا آن‌هایی که مرتکب اشتباهات غیرقابل بخشش شده‌اند.

هشدار افشاء: برخی از این موارد شامل افشاء جزئیات هستند

10 Alex Smith (Man Of Medan)

خسته‌کننده بودن می‌تواند مانع اصلی شود

بیشتر شخصیت‌های نامحبوب در بازی‌های Supermassive عمدتاً به این شکل طراحی شده‌اند؛ بسیاری از آن‌ها نگرش‌های گروه‌بندی شده یا فقدان مهارت‌های اجتماعی آزاردهنده‌ای دارند که با داستان پیش‌زمینه‌شان همخوانی دارد. Man of Medan اولین عنوان در مجموعه بازی‌های Dark Pictures Anthology است.

Alex Smith به ترتیب دوست پسر و برادر دو شخصیت بازی‌پذیر دیگر، Julia و Brad است. عدم اطمینان‌های او درباره رابطه‌اش با Julia گویی کل شخصیتش را شکل داده است که در غیر این صورت بسیار بی‌روح به نظر می‌رسد. علی‌رغم اینکه شخصیتی منطقی است، کمبود رشد او باعث می‌شود تا Alex دوست داشتنی نباشد.

9 Luca (MADiSON)

بازیگری صدایی به نحوی به شدت آزاردهنده

علاوه بر مشکلات دیگری مانند سیستم موجودی و اشکالات ذخیره‌سازی، MADiSON به دلیل داشتن قهرمان آزاردهنده مورد انتقاد قرار گرفته است. Luca اغلب و با صدای بلند نکات واضح را بیان می‌کند — که در حالی که توسط موجودات شیطانی تعقیب می‌شود، به شدت از جو تعاملی می‌کاهد.

ناامیدی از شخصیت بسیار متأسف‌کننده است، زیرا MADiSON در غیر این صورت یک بازی واقعاً ترسناک است، حتی اگر تا حدودی از P.T. تقلید شده باشد. با داستانی مهیج، مکانیک‌های منحصر به فرد و فضای صوتی نگران‌کننده، بازیکنان نباید اجازه دهند Luca آن‌ها را از تجربه این بازی منصرف کند. خوشوقتی بسیاری این است که گزینه‌ای برای بی‌صدا کردن وجود دارد.

8 The Painter (Layers Of Fear)

برتری شغلی بر خانواده

برخی از قهرمانان از نظر اخلاقی ناپسند هستند. برخلاف James Sunderland از Silent Hill 2 که با انگیزه‌ای پیچیده و پشیمانی واقعی برای اعمالش همراه است، The Painter در Layers of Fear به سختی قابل همدردی است و مرزهای جذابیت «هنرمند عذاب‌دیده» را به چالش می‌کشد.

به اعتراف، او به وضوح بیمار بوده و همسرش نیز از هیچ حیث نماد پاکدامنی نبوده است. ازدواجشان پیش از این با مسائلی مانند حسادت مسموم و مشکلات ناشی از مصرف الکل دست و پنجه نرم می‌کرد. با این حال، بی‌توجهی آشکار The Painter به وضعیت همسرش و نادیده گرفتن دخترشان، بسیار جای بهبود دارد.

7 P-3 (Atomic Heart)

شخصیت نیهیلیستی دیگر کهنه به نظر می‌رسد

P-3 یک مامور ویژه و قهرمان Atomic Heart است. درست است که او آسیب مغزی ناشی از ضربه‌های شدید دارد و به تازگی به دنیایی دیستوپیایی پر از ترس‌های بیومکانیکی و ربات‌های خصمانه انداخته شده است، اما دیالوگ‌هایش ممکن است تکراری شوند و کمترین اثربخشی را برای بازیکن داشته باشند.

بسیاری معتقدند که این مشکلات عمدتاً به ترجمه نادرست برمی‌گردد. درست مانند بسیاری از دوبله‌های انیمه، دیالوگ‌های ترجمه شده P-3 دقیقاً همانطور که مد نظر بوده منتقل نمی‌شوند و از جذب مخاطب می‌کاهند و به شدت آزاردهنده می‌شوند. استفاده از صدای اصلی روسی، P-3 را بسیار قابل تحمل‌تر می‌کند.

6 Kyle Crane (Dying Light)

یک مورد از ناهماهنگی شناختی

Dying Light یک بازی ترس بقا با تم زامبی است که داستان مامور مخفی Kyle Crane را دنبال می‌کند، که در میانه درگیری بین دزدان، بازماندگان و GRE فرو رفته است. با در معرض قرار گرفتن از جهات متعدد، تعجبی ندارد که Crane با مشکلات اخلاقی روبه‌رو شود، اما بسیاری از بازیکنان او را بی‌صداقت می‌دانند.

در طول بازی، دیالوگ‌ها و نگرش‌های Crane اغلب در تناقض مستقیم با اعمال او هستند. علی‌رغم اینکه به صورت آشکار علیه برخی از اهدافش عمل می‌کند، در نهایت آن‌ها را انجام می‌دهد. بسیاری از طرفداران ترجیح می‌دهند که Kyle از طریق اعمال قاطعانه‌تر از خود دفاع کند.

5 Daniel (Amnesia: The Dark Descent)

ارتکاب جنایات نفرت‌انگیز

سری Amnesia سهم قابل توجهی از قهرمانان نفرت‌انگیز دارد که جنایات وحشتناکی مرتکب شده‌اند؛ از قربانی‌های توهمی گرفته تا آزمایش‌های پیچیده و تحریف‌شده. اما یکی که به‌طور ویژه برجسته می‌شود، Daniel از The Dark Descent است.

بر خلاف سایر قهرمانان، Daniel اعمال خود را پیش از نوشیدن معجون Amnesia و در حالی که ذهنش هنوز سالم (اگرچه ترسیده) بوده، انجام داد. علی‌رغم اینکه به دلیل ترس قابل درک از مرگ به صورت ناامیدانه عمل کرد، کشتن این همه نفر برای نجات خودش بدون شک خودخواهانه است. او در کل بیشتر انتقامی به جای پشیمانی به نظر می‌رسد.

4 Abby (The Last Of Us Part 2)

اولویت‌های نادرست و بی‌احساس

The Last of Us Part 2 دو قهرمان متضاد، Ellie و Abby (که پدر او دکتر Firefly بوده که توسط Joel کشته شده) را دنبال می‌کند. اینکه آیا شخصیت‌های اصلی واقعاً "خوب" هستند یا "بد" موضوعی بحث‌برانگیز است؛ زمینه‌های احساسی و سیاسی، مسائل اخلاقی را بسیار پیچیده‌تر می‌کند.

با این وجود، Abby هدف نفرت بسیاری قرار گرفت و دلیل آن کاملاً قابل درک است. دست زدن به شخصیت‌های مورد علاقه هواداران، بدون شک حس نارضایتی را برمی‌انگیزد. شکنجه دادن و کشتن Joel — شخصیتی مورد علاقه — به سرعت اعتبار منفی برای او ایجاد کرد. همچنین، او تردید کمی در شلیک به اعضای همگروه WLF دارد و تقریباً Dina را که می‌دانست باردار است می‌کشد.

3 Frank West (Dead Rising 4)

ترور شخصیت

پس از نبردهای لذت‌بخش با امواج دشمن در بازی‌های قبلی، Dead Rising 4 از نظر داستان و مبارزه تا حدی ناامیدکننده ظاهر شد، چه برسد به تغییرات چشمگیر در شخصیت تکرارشونده، Frank West.

Frank که زمانی قهرمانی دلنشین و بامزه بود، در این عنوان نابالغ و تقریباً نامشخص به نظر می‌رسد. در میان هواداران شوخی رایجی وجود دارد مبنی بر اینکه این Frank در واقع شخصیتی متفاوت به نام "Hank East" است. چیزی به طرز جدی اشتباه رفته که هواداران برای توجیه شخصیت‌پردازی ضعیف، برداشت‌های شخصی خود را بکار می‌گیرند.

2 Ellen (The Witch's House)

بدقصد و فریبکار

The Witch's House یک بازی وحشت پیکسلی دوبعدی است که داستان دختری جوان به نام Viola را روایت می‌کند؛ دختری که در جستجوی پناهگاهی در یک عمارت است تا از جنگلی که در آن بیدار شده فرار کند. در طی عبور از پازل‌ها و تله‌ها، به زودی مشخص می‌شود که نیرویی بسیار شیطانی در کار است که با نام Ellen شناخته می‌شود.

این بازی یکی از تراژیک‌ترین پیچش‌ها در داستان‌های بازی‌های ترسناک را در خود دارد، چرا که شخصیت اصلی یعنی Viola در نهایت مشخص می‌شود که در واقع Ellen است: دختری که بدن خود را با Viola عوض کرده و او را فریب داده تا این تعویض به حالت دائمی تبدیل شود. پایان مخفی، به روشی بی‌رحمانه توضیح می‌دهد که چگونه Ellen این کار را انجام داده و هرگونه همدردی نسبت به دختری که در ابتدا به‌عنوان ویله ضعیف به تصویر کشیده شده بود، از بین می‌برد.

1 Jimmy (Mouthwashing)

ارتکاب جرایم بی‌دلیل و غیرقابل آمرزش

Mouthwashing یک بازی کاملاً آزاردهنده است که شامل تم‌های تاریک، روایت‌های تراژیک و تصاویر نگران‌کننده می‌باشد. این بازی داستان خدمه گرفتار یک فریتر فضایی سقوط کرده را روایت می‌کند که در تلاش برای بقا هستند و با پیامدهای بعدی همچون کاهش منابع، تنش‌های روابط و تروماهای جسمی مواجه می‌شوند. افشاگری‌های مربوط به شخصیت بازیکن نیز در ابتدا سخت پذیرفته می‌شود.

در نهایت، بازیکن مجبور است با این واقعیت روبه‌رو شود که او در حال کنترل یکی از شیطانی‌ترین شخصیت‌های تمام دوران، Jimmy است — شخصیتی خشونت‌آمیز، حسود و قاتل. او را به مسیری ناامیدکننده می‌کشاند که تمام زشتی‌های اعمال و روان او را برملا می‌کند. ظاهر نهایی یک وجدان گناهگین که باور به رستگاری از طریق نجات یک عضو دیگر از خدمه را به همراه دارد، در واقع تأثیر معکوسی داشته و Jimmy را حتی ناپسندتر می‌کند. هیچ بهانه یا امکان رستگاری برای چنین شخصیتی وجود ندارد.