رتبه بندی 10 بدترین بازیگری در فیلم های غیر MCU مارول

فیلم‌های

مارول همیشه نقش‌آفرینی نمی‌کنند، مخصوصاً وقتی صحبت از فیلم‌هایی می‌شود که قبل از ظهور دنیای سینمایی مارول بودند. فیلم‌های مارول قبل از MCU، غرب وحشی بلاک‌باسترهای اولیه ابرقهرمانی بودند. در حالی که فیلم‌های Fox X-Men قبلاً خود را به‌عنوان یک فرنچایز قدرتمند تثبیت کرده بودند، سایر بازی‌های یکباره مارول تأثیر ماندگاری بر جای نگذاشتند. حتی از زمان تسلط MCU، دنیای مرد عنکبوتی سونی تلاش کرده است تا از سایه آنها خارج شود.

در تمام این فیلم‌ها، چندین اشتباه فاحش بازیگری مانع موفقیت بسیاری از فیلم‌ها شده است. گاهی اوقات، بازیگران به سادگی قادر به تسخیر ماهیت یک شخصیت کمیک خاص نیستند، به نقش اشتیاق لازم را نمی دهند یا اشتیاق لازم برای کار با مواد را ندارند. در موارد دیگر، برخی از انتخاب‌های بازیگری، اشتباهات کاملاً متضادی هستند که می‌توانند از مواردی مانند بدترین انتخاب‌های بازیگری MCU پیشی بگیرند.

 

10 جسیکا بیل در نقش ابیگیل ویسلر

تیغه: ترینیتی

 

 

هر چه نظرات عمومی در مورد دو فیلم اول Blade وجود داشته باشد، اتفاق نظر مشترک این است که Blade: Trinity ضعیف‌ترین بین این سه فیلم است. فراتر از رفتار بدنام وسلی اسنایپس در سر صحنه فیلمبرداری و چشمان CGI حاصل، گروه دلاور شکارچیان خون آشام که همراه با بلید تگ می کردند، اکشن فیلم را به هم ریختند. در کنار رایان رینولدز در نقش اولیه ددپول، جسیکا بیل در نقش ابیگیل ویسلر، دختر مربی، شریک و اسلحه ساز دیرینه بلید در دو فیلم اول قرار داشت.

جسیکا بیل در این نقش به هیچ وجه افتضاح نبود، و Blade: Trinity مطمئناً مشکلاتی بدتر از تیرانداز متوسط ​​خود دارد. اما نمی توان انکار کرد که بیل در طول اجرا در خواب راه رفت و به ابیگیل شخصیت کمی فراتر از ویژگی های سطحی او داد. بیل در آخرین فیلم بلید تنها یک تصمیم ضعیف از بین بسیاری از تصمیمات بود، اما شخصیت او عمیقاً تا حد قابل تشخیص است.

 

9 دیوید هاسلهوف در نقش نیک فیوری

نیک فیوری: مامور S.H.I.E.L.D.

 

 

انتخاب ساموئل ال جکسون در نقش نیک فیوری یکی از بهترین انتخاب‌های دنیای سینمایی مارول بود، با این که شخصیت در کمیک‌ها بعداً برای شبیه‌تر شدن به بازیگر دوباره طراحی شد. با این حال، این اولین باری نبود که نیک فیوری برای فیلم انتخاب می‌شد، او توسط دیوید هاسلهوف در فیلم تلویزیونی کمتر شناخته شده Nick Fury: Agent of S.H.I.E.L.D. در اینجا، فیوری وظیفه دارد یک تلاش HYDRA برای رهاسازی یک سلاح زیستی خطرناک در شهر نیویورک را از بین ببرد.

در حقیقت، هاسلهوف در واقع یک زنگ مرده برای نیک فیوری در ظاهر کمدی اصلی خود است، و با قدرت چشمی را به چشم می زند. همانطور که گفته شد، او کاملاً در به تصویر کشیدن شخصیت باشکوه یک شخصیت ابرقهرمانی، تکیه بر رفتارهای Baywatch خود که احساس می کرد نامناسب بود، شکست می خورد. حتی اگر او بیشتر با مواد مرتبط بود، در نهایت هاسلهوف بهترین فیلمنامه را برای کار با آن در اختیار نداشت، زیرا فیلم ساخته شده برای تلویزیون به دلیل خوبی شناخته شده نیست.

 

8 اریک بانا در نقش بروس بنر

هالک

 

 

Hulk انگ لی یکی از مبهم‌ترین بقایای فیلم‌های مارول در اوایل دهه 2000 است که قبل از شروع دنیای سینمایی مارول اکران شد و از آن زمان توسط هالک شگفت‌انگیز در سال 2008 پیشی گرفته است. با بازی ادوارد نورتون. برای نسخه دکتر بروس بنر، آنگ لی به اریک بانا که اشتیاق او در نمایش تلویزیونی اصلی هالک شگفت‌انگیز و مهارت در کاراکترهای تاریک در درام جنایی رضایت داد. em>چاپراین نقش را برای او به ارمغان آورد. بروس بنر بانا که با دیدگاه لی همسو بود، فردی فوق العاده تاریک و شکنجه شده بود.

در حالی که بروس بنر مطمئناً جنبه تاریک خود را دارد، که در این واقعیت منعکس می‌شود که افراد دیگری که در معرض تشعشع گاما قرار می‌گیرند، شخصیتی به خشونت هالک خلق نکرده‌اند، اما این تنها چیزی نیست که ارزش به تصویر کشیدن در شخصیت او را داشته باشد. بانا نتوانست ذهن علمی، نوع دوستی یا حس شوخ طبعی بروس بنر را تسخیر کند. اینکه چقدر از اینها را می‌توان به کارگردانی آنگ لی نسبت داد و تا چه اندازه تقصیر عملکرد خود بانا است، هنوز قابل بحث است، اما از آن زمان به بعد او قطعاً توسط ادوارد نورتون و مارک روفالو پیشی گرفته است.

 

7 Will.i.am در نقش جان رایت

خاستگاه مردان ایکس: ولورین

 

 

منشأ مردان ایکس: ولورین به دلایل بسیار زیادی یک فیلم بدنام است. از برخورد مضحک ددپول تا بازگویی هکرآمیز منشأ ولورین، این فیلم به دلایل بسیاری نتوانست بسط شایسته ای به دنیای Fox X-Men باشد. یکی دیگر از اشتباهاتش در بخش بازیگری بود، با چند انتخاب مشکوک که فهرستی از جهش یافته‌ها را که حول ولورین می‌چرخند، تکمیل می‌کرد. یکی از فاجعه‌آمیزترین خواننده و خواننده رپ will.i.am در نقش جان رایت بود که در کمیک‌ها با نام Kestrel نیز شناخته می‌شود.

John Wraith اساساً یک نسخه تخفیف دار با تم جنوبی از Nightcrawler است که همان قدرت ها را دارد اما هیچ یک از همان شخصیت یا جهش های فیزیکی که شخصیت را جالب می کند ندارد. به عنوان یک بازیگر، will.i.am چیزهای زیادی را رها می کند، چهره او با یادآوری اینکه یک موسیقیدان مشهور برنده مناقصه ای برای مدتی در اکران شده است، تماشاگران را از فیلم بیرون می کشد. کافی است بگوییم، جان رایت در آینده نقش های بازیگری بیشتری را به دست نیاورد.

 

6 تیلور کیچ در نقش گمبیت

خاستگاه مردان ایکس: ولورین

 

 

خیلی می گوید که X-Men Origins: Wolverine در مورد فیلم های مارول نه یک، بلکه دو مورد از بدترین انتخاب های بازیگری تاریخ غیر MCU را دارد. رمی لوبو، با نام مستعار گامبیت، بازیگر جهش یافته مورد علاقه طرفداران و سرکش کاجون، به طور خلاصه در فیلم ظاهر می شود. در این فیلم، تیلور کیچ در نقش گامبیت ظاهر می‌شود و با توجه به زمان کمی که به او داده می‌شود، تاثیر چندانی بر جای نمی‌گذارد. بدترین بخش Gambit کیچ تلاش رقت انگیز او به عنوان لهجه Cajun است که به عنوان یک توانگ جنوبی عمومی ظاهر می شود.

فراتر از صدایش، کیچ آنقدر جذابیت را نداشت که بتواند مخاطبان را به عنوان یک شخصیت جذاب و معروف جذب کند. تا به امروز، بزرگترین ادعای اجرای او برای شهرت، نگهبانی از چانینگ تیتوم است، که در واقع در حوالی بایو بزرگ شده بود و برای این نقش هیجان زده بود، از ایفای این شخصیت. حداقل تیتوم بالاخره شانس خود را برای درخشش به عنوان یکی از تعداد کمئوهای فیلم ددپول و ولورین پیدا کرد، که تیلور کیچ را تا حد زیادی تحت الشعاع بیشتر طرفداران قرار داد. Gambit لایو اکشن مورد علاقه.

 

5 نیک کیج در نقش روح سوار

روح سوار

 

 

صحبت از کمئوهای ددپول و ولورین شد، یکی از قهرمانان میراث قبل از MCU که قرار بود دوباره به عنوان یک ادای احترام ظاهر شود، اما هرگز نتوانست آن را ساخته باشد، چیزی جز Ghost Rider از نیک کیج نبود. روی کاغذ، اشتیاق قابل توجه کیج به ابرقهرمانان و میل به فیلم های ترسناک باید او را به انتخابی عالی برای قهرمانی مانند جانی بلیز تبدیل می کرد. با این حال، در عمل، عملکرد کیج در واقع به عنوان شخصیت در دو حضور در فیلم او، چیزهای زیادی را به جا گذاشت.

برای اولین بار، نیک کیج در سال 2007 برای نقش جانی بلیز برای بازی در نقش جانی بلیز خیلی مسن بود، البته ناگفته نماند که او برای احترام به ظاهر کمیک بلیز، بلوند نشد. کیج علیرغم اینکه به خاطر بازی های حواس پرت و بی نظیرش شناخته می شود، در واقع نقش شخصیتی را به طرز عجیبی نزدیک به سینه اش در فیلمی ایفا می کند که واقعاً باید آن را رها کند و عموماً بی علاقه به نظر می رسد. Cage's Ghost Rider لحظات خود را دارد، اما در بیشتر موارد، نقش یک کنجکاوی است که از نظر فنی کار نمی کند.

 

4 جسیکا آلبا در نقش زن نامرئی

چهار شگفت انگیز

 

 

دو فیلم اول Fantastic Four که توسط فاکس ساخته شده اند بسیار عالی هستند، اما یکی از نقاط قوت غیرقابل انکار آنها، انتخاب عالی گروه چهارگانه عنوان است. تنها استثنای آشکار در این مورد، بازی جسیکا آلبا در نقش سوزان استورم است، یک انتخاب تاسف بار برای انتخاب بازیگر که پیامدهای بدی هم بر فیلم و هم در حرفه خود آلبا داشت. جسیکا آلبا مانند چسب احساسی که ظاهراً چهار شگفت‌انگیز را کنار هم نگه می‌دارد، بی‌نظیر ظاهر می‌شود و در مقایسه با مایکل چیکلیس، کریس ایوانز، و حتی ایوان گرافاد، رنگ پریده است.

در حقیقت، بسیاری از این عملکرد ضعیف تقصیر بازیگران زن نیست، زیرا جسیکا آلبا تقریباً بازیگری را کنار می‌گذارد پس از چهار شگفت‌انگیز: ظهور موج‌سوار نقره‌ای به جهت سهل انگارانه تیم استوری. آلبا به وضوح در ابتدا به عنوان آب نبات چشم انتخاب شد و در مرحله دوم نمایش خوبی از زن نامرئی بود، و باعث شد که او متأسفانه در مقایسه با سایر قهرمانان به طرز تاسف باری به نام خود عمل کند. امیدواریم چهار شگفت انگیز: قدم های اول آینده بتواند این اشتباه را اصلاح کند.

 

3 جرد لتو در نقش موربیوس

موربیوس

 

 

در حالی که فیلم‌های قبل از MCU از مزایای آینده نگری یا توانایی مقایسه و مقایسه بازیگران مورد علاقه طرفداران برخوردار نبودند، دنیای مرد عنکبوتی سونی چنین بهانه‌ای ندارد. این فقط باعث می شود که انتخاب بازیگران عجیب و غریب آنها، مانند جرد لتو در نقش دکتر مایکل موربیوس، بدتر به نظر برسد. لتو پیش از این به دلیل نقش آفرینی جوکر در فیلم Suicide Squad با جنجال های زیادی در مدار فیلم های کمیک روبه رو شده بود، شواهدی که متاسفانه سونی هنگام معرفی او به عنوان ضدقهرمان خون آشام، نادیده گرفته شد.

علی‌رغم آنچه میم‌ها ممکن است دلالت کنند، Morbius جارد لتو با استقبال خوبی مواجه نشد. لتو به‌عنوان یک بازیگر، خود را آن‌قدر جدی می‌گیرد که نمی‌تواند تعادل ظریف حماقت و درام را که نقش‌های ابرقهرمانی به آن نیاز دارند، انجام دهد، و در نقش موربیوس تندخو سقوط می‌کند. با توجه به اینکه گفته می‌شود لتو وانمود می‌کند که دارای همان آتروفی عضلانی شخصیت او است، و از او می‌خواهد در صحنه فیلم‌برداری یک دسته‌دار داشته باشد، همه اینها به نام روش بازیگری، به نظر نمی‌رسد که گنجاندن او ارزش این مشکل را داشته باشد.

 

2 Topher Grace As Venom

مرد عنکبوتی 3

 

 

در فیلمی پر از افراد شرور، ونوم قصد داشت ظاهراً "رئیس نهایی" مرد عنکبوتی 3 سام ریمی باشد که یک قطب خشونت آمیز مخالف شخصیت پیش فرض پیتر پارکر است. . برای انجام این کار، رایمی Topher Grace از That دهه 70 Show شهرت را به خدمت گرفت تا نماینده ادی براک، رقیب عکاسی خبری پارکر باشد که در نهایت پس از پوشیدن همان همزیستی که Spider-Man به دشمن او تبدیل شد. می ریزد. متأسفانه، Topher Grace به دلایل مختلف به عنوان Venom کار نکرد.

در سطحی سطحی، گریس عضله کلاسیکی که معمولاً با ادی براک و ونوم در کمیک‌ها مرتبط است را نداشت، و همین حالا ارتباط بین این دو نسخه را ضعیف می‌کند. مهمتر از آن، گریس به‌عنوان یک بازیگر کمدی، به وضوح راحت‌تر است و خوانش‌هایی را منتشر می‌کند که حتی برای ذائقه سام ریمی، بیش از حد سخت و آگاهانه به نظر می‌رسند. این چیز خوبی است که تام هاردی از آن زمان توانسته است عدالت شخصیت را در سه گانه سونی Venom انجام دهد، در غیر این صورت Topher Grace تک نمایش غم انگیز این شخصیت محبوب در سینما خواهد بود.

 

1 داکوتا جانسون در نقش مادام وب

مادام وب

 

 

به همان اندازه که برخی بازیگران ابرقهرمانی خارج از دنیای سینمایی مارول می توانند بد باشند، تعداد کمی از آنها به اندازه دوره کوتاه داکوتا جانسون به اندازه Madame Web بدیهی هستند. Madame Web یک شکست بسیار بد برای سونی هم از نظر تجاری و هم از نظر انتقادی بود، و انتخاب بازیگران جانسون بخش اصلی شکست فیلم بود. به‌عنوان مادام وب، جانسون آشکارا با فیلمی که در آن بازی می‌کند خصمانه به نظر می‌رسد، طوری رفتار می‌کند که انگار از این‌که اصلاً دوربین روی اوست، آزرده خاطر است.

تور مطبوعاتی خنده‌دار پیش از اکران فیلم به وضوح نشان داد که داکوتا جانسون علاقه‌ای به کتاب‌های کمیک یا فیلم‌های ابرقهرمانی ندارد و این تصور را ایجاد می‌کند که او برای رهبری یکی از این فیلم‌ها تلاش زیادی دارد. این فقدان اشتیاق در محصول نهایی آشکارا آشکار است، با رنجش جانسون از حضور در فیلم به نحوی در اجرای نهایی‌اش به وضوح می‌آید. هر چه سعی کنید، هیچ فیلم مارول به زودی انتخاب بازیگری بدتر از این را نخواهد داشت.