نمایش جداسازی Severance ثابت کرد که هیچ چیز نمی‌دانیم

برای هواداران Severance به راحتی امکان تجزیه و تحلیل قسمت‌های قبلی، بررسی صفحه‌های نمایش کامپیوتر یخ‌زده و مرور متون کمکی وجود دارد.

همچنین برای بینندگان حرفه‌ای حتی ساده‌تر است که این یافته‌های پراکنده را جمع کرده و به تئوری‌های مستحکمی درباره پایان‌بازی Severance دست یابند.

آنچه سخت‌تر اما شاید رضایت‌بخش‌تر باشد، این است که متوجه شوند سریال از همان ابتدا برخی حقایق را افشا کرده است، در حالی که در تمام مسیر بینندگان را گمراه می‌کرده است.

قسمت 8 فصل 2 به نام "Sweet Vitriol" داستانی فشرده و پیچ در پیچ بود که تصمیم گرفت مسیر دیدنی را تا مقصد بمب‌انگیزش طی کند.

موضوع این قسمت تک‌مکانی، خانم Cobel بود، که مانند Milchick اما بدون جذابیت صحبت می‌کند. کل این قسمت از جذابیت‌های معمول یک قسمت استاندارد Severance فاقد بود، اگرچه ممکن است این جذابیت‌ها امروزه چندان دیده نشوند.

با این وجود، در تقریباً تمامی معیارهای سریال موفق عمل کرد. به شیوه مشخص Severance، "Sweet Vitriol" پیش‌بینی‌کننده، شوکه‌کننده و به شدت کنایه‌آمیز بود.

"You're Higher Than A Bearded Vulture"

قسمت کوتاه‌ترین فصل 2 مانند یک سفر طولانی به نظر می‌رسید. با کمبود نسبی طنز و اکشن، فراتر از رمز و راز مک‌گافین خانم Cobel چیز زیادی وجود نداشت تا بینندگان را درگیر نگه دارد. تصاویری هوایی جذاب از امواج در حال برخورد به ساحل وجود داشت که طوفانی در راه را نشان می‌داد و نماهای زیبا از مناظر طبیعی از صحنه‌ای به صحنه دیگر پدیدار می‌شد، اما از نظر هیجان کمبود داشت.

هارمونی Cobel، که توسط Patricia Arquette به تصویر کشیده شده، با وجود اینکه در چندین صحنه برای مدت طولانی دراز کشیده بود — یک بار در تخت یک کامیون و در موردی دیگر، روی تخت مرگ مادرش — به راحتی کل قسمت را پیش برد. صحنه دوم دل‌شکن بود؛ دیدن Cobel که با استفاده از لوله تنفسی مادر مرحومش (همان لوله‌ای که در معبد Kier او در فصل 1، قسمت 8 یافت می‌شد) گریه می‌کرد و نفس‌نفس می‌زد.

در آغاز "Sweet Vitriol"، خانم Cobel وارد شهر صنعتی Lumon به نام Salt's Neck می‌شود که تحت تأثیر اتان قرار دارد، و مکانی را می‌یابد که در آن مرد فقیری را می‌بیند که در حال استنشاق بخارات اتان از یک بطری و غش کردن است. اتان به عنوان ماده‌ای شناخته می‌شود که اثرات بی‌حس‌کننده و لذت‌بخش هنگام مصرف دارد. او به کافی‌شاپ محله فقیرنشین سر می‌زند تا صاحب مغازه‌ای که اتان می‌فروشد به نام Hampton را پیدا کند، که با خانم Cobel دیالوگ رمزآلودی رد و بدل می‌کند. این تبادل شامل اصطلاحات مالی سفت و سختی است که پس از بازگشایی، نوری بر وضعیت دشوار شهر می‌اندازد.

خانم Cobel خاطرنشان می‌کند که ساکنان «بزرگ‌تر» و «نازک‌تر» از آنچه به خاطر دارد هستند. Hampton توضیح می‌دهد که:

[...] تنظیم مجدد بازار از چند سال پیش و نوسانات نرخ بهره، باعث کاهش سرمایه‌گذاری در برخی از زیرساخت‌های اصلی شده است.

اگر این جمله شبیه یک کاسه سالاد کلمات به نظر برسد، خانم Cobel آن را با چشمی آگاهانه هضم کرد و به سمت مرد لاغری که در آن سوی اتاق بود نگاه کرد؛ مردی که در آغاز صحنه دارویی اتانی به نام «huff» را از Hampton پذیرفته بود. به طور خلاصه، هزینه‌های زندگی جهش کرد و یارانه‌های Lumon به نقطه‌ی کف خود رسیدند، و در نتیجه شهر Lumon به ویرانی دچار شد. Cobel یادآور می‌شود که آن دو زمانی «دوست‌های صمیمی» بوده‌اند، که Hampton پاسخ می‌دهد دوستی آنها نتیجه «کار کودکی» بوده است. این بیان فوراً به بینندگان یادآور خانم Huang می‌شود، ناظر خیلی جوان طبقه جداشده Lumon، به این معنا که او تنها کارگر کودک در Lumon نیست. در نهایت، Hampton موافقت می‌کند که Cobel را در تخت کامیونش پنهان کند در طول یک مسیر دیدنی که آنها را به خانه‌ای منزوی «by The Nine» می‌رساند.

 

"Why Do You Bring Nothing But Woe Into My Life?"

خانم Cobel با خشم وارد خانه می‌شود و از کنار زنی سالخورده با لباسی سفید عبور می‌کند که فریاد می‌زنی Cobel خوش‌آمد نیست و «آن huff-فروش» نیز مورد استقبال قرار نمی‌گیرد — که در پاسخ، Cobel اعلام می‌کند آن زن سفیدپوست «اشتیاق او به آن را برانگیخت». Cobel می‌خواهد بداند وسایلش کجا هستند، اما آن زن — که مشخص می‌شود عمه Sissy Cobel، عمه هارمونی است — اصرار دارد که آن‌ها را به فقرا فروخته است.

خانم Cobel از Sissy سرپیچی می‌کند و به اتاق مادر مرحومش نفوذ می‌کند، جایی که لوله تنفسی‌ای را که از فصل اول نگه داشته بود، برمی‌افشاند. او لوله را به دستگاه تنفسی قدیمی کنار تخت وصل کرده و از آن نفس می‌کشد؛ اما هوایی دریافت نمی‌کند و به‌طور بی‌فایده‌ای وضعیت ناامیدانه مادر دردسرکش را قبل از درگذشت دوباره زنده می‌کند.

پس از مدتی، Hampton به دیدار او می‌آید؛ جایی که آنها اتان را کشیده و به یاد دوران اولیه مصرف مواد مخدر می‌افتند — حتی از زمانی که هشت ساله بودند. خانم Cobel، در حالی که تحت تأثیر قرار گرفته، Hampton را می‌بوسد و به او می‌گوید «اینقدر شرم‌آور است» که او دارو را می‌فروشد.

این موضوع برای Hampton متضاد است، چرا که او در حال تلاش برای دلگرمی او به تنها شیوه‌ای است که می‌شناسد. به دلیل اینکه Lumon او را به اداره یک کافی‌شاپ محدود کرده است که هیچ‌کس توان خرید آن را ندارد و صرف آن اندک پول موجود برای اتان می‌شود. Lumon ساکنان شهر را رها کرده تا در Salt's Neck بمیرند، همانند اینکه خانم Cobel مادر عزیز خود را رها کرده بود.

در اینجا فاش می‌شود، هنگامی که Hampton و خانم Cobel نقشه‌های قدیمی او را پیدا می‌کنند، که خانم Cobel مسئول وضعیت امروز Lumon است. خانم Cobel همان Lumon محسوب می‌شود، پس با اینکه در این قسمت همدرد است، آیا در درازمدت می‌توان به او اعتماد کرد؟

در همین حال، Sissy Cobel با ایگان‌ها متحد شده است، علی‌رغم خیانت و ویرانی آنان در Salt's Neck. Sissy موظف شده بود تا از مادر هارمونی، به نام Charlotte، محافظت کند زمانی که هارمونی به مدرسه ایگان رفت. در ابتدا تصور می‌شد که Sissy لوله Charlotte را کشیده و باعث مرگ او شده است، اما Sissy به خانم Cobel اطلاع می‌دهد که Charlotte رنج‌های خود را به پایان رسانده و مانع شده است که خانم Cobel هرگز دوباره مادر زنده‌اش را ببیند.

Sissy از هیچ جهت فرد پاکدامنی نیست. او اصرار دارد که خانم Cobel مدیون ایگان‌هاست، علی‌رغم اینکه از طرح‌های دوران کودکی او که به پیشرفت‌های Lumon انجامید، آگاه شده است. Sissy سعی می‌کند نقشه‌های قدیمی را بسوزاند و خانم Cobel را به مقامات گزارش دهد؛ مقامی که زمانی او را به بردگی کشانده بودند. خانم Cobel که در زمان مناسب توسط Hampton هشدار داده شده بود، فرار می‌کند و به تماس‌های Devon پاسخ می‌دهد تا بالاخره از ادغام مجدد Mark مطلع شود.

Harmony Cobel: دوست یا دشمن؟

فیلمبردار Severance، Jessica Lee Gagné، کار زیبایی در لایه‌بندی نماهای دیدنی سرد در میانه درگیری‌های کاخ کوچک شهری در "Sweet Vitriol" انجام داد، اما همچنان حس می‌شد که این قسمت به یک ضربه از Dylan یا تزریق Irving نیاز دارد. با این وجود، از این نسخه نکات زیادی برای تحسین وجود داشت. با تمام سفیدی خشن پس‌زمینه نیوفاندلند، کانادا و مجموعه‌ای از پیچ و تاب‌های ناگهانی، "Sweet Vitriol" مانند تماشای Mark S. بود که به مدت 37 دقیقه در راهروهای هزارتویی Lumon می‌دوید تا بالاخره چکش سقوط کرد. اما وقتی سقوط کرد، یخ سردی خانم Cobel را شکست و حالا مخاطبان دلمان برای شکستن سقف شیشه‌ای Lumon توسط او می‌تپد.

افشای اینکه خانم Cobel معمار محوری فناوری Lumon است، چرخش بزرگی محسوب می‌شود که تلخی او را پس از اخراج از شرکت توضیح می‌دهد. این موضوع منطقی است، به ویژه با توجه به دانش استثنایی او از Lumon، از جمله آن‌بار که به طور ماهرانه و وحشیانه یک تراشه Severance را از سر Petey در فصل 1 استخراج کرد. با این حال، سؤال باقی می‌ماند: پس از تمام آسیبی که خانم Cobel وارد کرده، آیا واقعاً می‌تواند یک هم‌پیمان باشد؟