لینک‌های سریع
برپایه فضایی نمادین و سردرگم‌کننده و نگارشی که شخصیت‌های پیچیده‌ای را به تصویر کشیده است، مجموعه موجودات ناراحت‌کننده اما بلافاصله شناسایی‌شدنی Silent Hill 2 نقشی کلیدی در اعتبار بازی ایفا کرده و در برابر گذر زمان مقاوم مانده است. پس از آنچه عنوان اول در برپایی محیط هولناک سری و تأثیرات روانشناختی طراحی موجودات به دست آورد، دنباله نسبتاً نامرتبط، دشمنان خود را با ایده‌هایی ارتقا داد که بیش از ۲۰ سال در سراسر این فرنچایز رایج باقی ماند. اکنون که ریمیک Silent Hill 2 سال گذشته این تجربه را به جریان اصلی بازگردانده است، برداشت‌های به‌روز از فهرست موجودات تنها بر اهمیت این موجودات کابوسی از منظر نمادینیت برای شخصیت‌ها تأکید می‌کند.
پس از آنکه موجودات به وضوح ترسناک نسخه اول SH به عنوان تجلی درد فراطبیعی Alessa Gillespie ظاهر شدند، موجودات Silent Hill 2 بیش از پیش بر نقش تجلی ناراحتی ناشی از آشفتگی روانی تأکید دارند. این تغییر رویکرد منجر به برخورد با رئیس بازی، Eddie Dombrowski – یک NPC انسانی کاملاً جدا از پیشگامان نظیر Pyramid Head – شد. سهم این عنوان در طراحی دشمنان بقا، از تعاریف ژانری تا توسعه نسبتا ناقص، متغیر است و برداشت‌های بعدی از این موجودات از بهبود تا نسخه‌های مشتق شده متنوع بوده است. با این حال، در چارچوب SH2، مجموعه موجودات می‌تواند به عنوان اوج کلی این فرنچایز قلمداد شود.
هیولاهای سطح S در Silent Hill 2
نمونه‌های برتر ترسناک بقا
- Pyramid Head
- Bubble Head Nurse
هنگامی که حتی طرفداران غیرمتحرش به Silent Hill فکر می‌کنند، احتمالاً دو طراحی موجود زود به ذهن می‌رسد. Bubble Head Nurse of Silent Hill 2، که به عنوان نمادی از ترکیب ناخوشایند تصاویر ابهام‌آمیز و زننده‌ای که این مجموعه به آن مشهور است شناخته می‌شود، تحولی بر روی نسخه متصرف Puppet Nurse بازی اول بود که از آن زمان بسیار محبوب‌تر شد. در حالی که پرستاران به عنوان حضور رایج در اکثر نسخه‌های بعدی ظاهر شده‌اند، اغراق مضحکی که آن‌ها در SH2 به نمایش می‌گذارند، این نسخه را به الگویی برای برداشت‌های بعدی تبدیل کرده است.
Pyramid Head، که در اصل با نام Red Pyramid Thing شناخته می‌شد، به عنوان پربارترین ضدقهرمان Silent Hill در تاریخ این مجموعه مطرح شده است. بازی‌های بعدی و حتی فیلم‌ها آموختند که منعکس کردن این سایه تاریک از James Sunderland در داستان‌های خود به همان میزان مؤثر نبوده است. با نگارشی که Nurse بیانگر حس ناتوانی James در مواجهه با از دست دادن تدریجی همسرش در بیمارستان و Pyramid Head تجسم نیاز به خودتنبیهی است، قابل درک است که آن‌ها به دفعات در تلاش برای احیای مزایا و پیچیدگی سناریوی بازی تقلید شده‌اند.
هیولاهای سطح A در Silent Hill 2
موانع و چالش‌های متمایز و به‌یادماندنی در مسیر جیمز
- Lying Figure
- Mary/Maria
- Flesh Lips
دشمنانی که بیشتر به جنبه‌های هراس‌بخش جسمانی SH2 می‌پردازند – مانند Lying Figure – می‌توانند به عنوان عنصر اصلی هویت این عنوان محسوب شوند، همانگونه که نمادهای آشکارتر آن شناخته شده‌اند. اولین دشمنی که James Sunderland در Silent Hill 2 با آن مواجه می‌شود، نقش تعیین‌کننده‌ای در ایجاد فضای تجربه به عنوان موجود مبهمی از گوشت در حال حرکت دارد و همزمان پیش‌نمونه تغییر نهایی داستان را ارائه می‌کند.
نسخه پیچیده Mary، به عنوان رئیس نهایی Silent Hill 2 و آخرین تجلی ممکن موجودیتی به نام Maria در گیم‌پلی، به عنوان جبران احساسی و پاداشی برای رمز و راز منتهی به آشکارسازی او عمل می‌کند. اگرچه ممکن است جایگاه Pyramid Head را نداشته باشد، فاز جدید افزوده‌شده به نبرد با او در ریمیک، مقابله با او را به طور به مراتب اضطراب‌زایتری تبدیل کرده است.
رئیس Flesh Lips نیز شایسته تقدیر است؛ چرا که تکیه شدید آن بر فضایی تاریک برای میزبانی نبرد، هیچ‌گاه از طراحی ذهن‌تباه‌کننده و داغداغ نفرت‌انگیزش و تأثیر آن بر وضعیت روانی قهرمان کاسته نمی‌کند. به عنوان تفسیر مستقیمی از فروپاشی رابطه جیمز با همسرش، تم اسارت یا محدودیت این دشمنان را به نحوی خاص گیج‌کننده و از این رو جذاب می‌کند.
هیولاهای سطح B در Silent Hill 2
هنوز ناهنجار، اما کمتر نمادین
- Abstract Daddy
- Mannequin
در حالی که می‌توان این موجودات را به اندازه Lying Figure به عنوان یک نماد تلقی کرد، Mannequin که مبتنی بر پاهایش است، بیشتر به ارتباطش با روایت داستان وابسته است تا ترس ذاتی ناشی از ظاهرش. نبود بالاتنه کامل در ازای داشتن دو مجموعه پا ممکن است حسی عجیب و دلهره‌آور در دنبال کردن حرکات نامنظم او ایجاد کند، اما حتی با حضور Spider Mannequin در ریمیک Silent Hill 2، آن‌ها توانایی ایجاد ترس ذاتی انسان‌نمای همتایان خود را ندارند.
در طرف دیگر، Abstract Daddy که بدون شک شاهکاری در بازنمایی تروماهای پیچیده در طراحی شخصیت است، همواره به محیط محدود خود برای انتقال مفهوم وابسته بوده است. اگرچه گسترش حضور آن در ریمیک نقش مهمتری به آن بخشیده است، اما فضای شبیه به گوشت اولیه که محدود به آن بود، تأثیرگذارترین تصویر از درد غیرقابل اندازه‌گیری Angela Orosco در Silent Hill 2 به شمار می‌آمد. برداشت‌های مستقیم‌تر نسبت به نحوه بازتاب احساسات تاریک پیرامون تمایل در این شهر، موجب بحث‌برانگیز شدن این موجودات به دلیل حساسیتی شده است که برای تحلیل معنای عمیق‌ترشان لازم است.
هیولاهای سطح C در Silent Hill 2
دشمنان سطح سوم آزاردهنده
- Mandarin
- Creeper
وقتی به بازی‌ای می‌اندیشیم که مملو از برداشت‌های کابوسی از اشکال فاسد انسان است، احتمالاً حضور سوسک‌های غول‌پیکر نسبت به انتظار کمتر تهدیدآمیز به نظر می‌رسد. اگرچه برخورد با Creeper در واقعیت می‌توانست بسیار دلهره‌آور باشد، اما در شهر Silent Hill 2، آن‌ها از نظر دیداری تا حد زیادی تهدیدآمیز کاهش یافته‌اند.
Mandarin که با وجود ظاهر منحصربه‌فرد و ترسناکش و حمله از زیر آجرهای شیب‌دار به بازیکن، می‌تواند پیش‌نشان طراحی قوی‌تر بعدی باشد که بعدها با نقشی یکپارچه‌تر ظاهر شد، در کنار The Closer of Silent Hill 3 – که گاهی به عنوان هیولای «پرچمدار» آن عنوان محسوب می‌شود – همچون بازیابی مدلی به کار رفته با اثری شگفت‌آور احساس می‌شود. اگرچه در ریمیک تفاوت‌های بیشتری بین آن‌ها ایجاد شده است، ویژگی‌های دفاعی متورم Mandarin، بازگشت به SH3 را به چشم‌اندازی رضایت‌بخش‌تر بدل می‌کند.
مطالب مرتبط
دیگران نیز خوانده اند
تازه های بازی
محتوای خود را پیدا کنید
نظرات
نظر خود را به اشتراک بگذارید