انیمه سولو لولینگ: موفقیت زمان می‌طلبد، رشد مخاطب فصل 2

هشداری: مطالب زیر شامل اسپویلرهایی از Solo Leveling Season 2: Arise from the Shadow است که در حال پخش بر روی Crunchyroll می‌باشد.

اخیراً درباره جذابیت Solo Leveling نوشتم، در حالی که پیش‌تر موفقیت عظیم آن را به دلیل سادگی پیش‌فرضش و فراوان بودن الگوهای روایی آن کمی گیج‌کننده می‌داد. این مقاله در نهایت تبیین‌کننده نقاط قوت زیبایی‌شناسانه انیمه بود، که همان سادگی همراه با ارائه‌ی صوتی/تصویری قوی، در قلب جذابیت آن قرار داشت.

به طرز جالبی، تقریباً بلافاصله پس از نگارش آن مقاله، اولین قسمت دوبله انگلیسی فصل ۲ منتشر شد و تعجب برانگیز بود که چطور این مجموعه سطح خود را بالا برده است. اولین نمایش Arise from the Shadow ممکن است مثل سایر قسمت‌ها شروع شود، اما تا پایان، به نحوی بزرگتر و جسورتر از کل فصل اول احساس می‌شد.

چطور فصل ۲ ارتقاء پیدا می‌کند

برای طرفداران سرسخت، ممکن است این تغییر به عنوان یک بهبود منطقی مطرح شود نه صرفاً افزایش در کیفیت، اما عوامل زیادی از همان ابتدا به نفع فصل ۲ عمل کرده‌اند. Naledi Ramphele از Game Rant در مقاله‌ای به تفاوت‌های سرعت، لحن و شخصیت‌پردازی در مقایسه با منهوا اصلی پرداخت. این مطلب نیز عمدتاً بر انیمه متمرکز است.

فصل ۱ به وضوح به دلیل قدرت انیمیشن و طراحی صدا موفقیت پیدا کرد، که در بخش دوم بسیار با امتیاز آهنگ‌سازی دقیق و هیجان‌زا توسط Hiroyuki Sawano یاری یافت. علاوه بر این، خیال‌پردازی قدرت در قلب روایت و داستان بهبود فردی/تحقق آرزو که توسط شخصیت اصلی، Jinwoo Sung، به تصویر کشیده شده بود، بسیار جذاب بود.

به‌ویژه برای طرفداران مطالب اصلی، Solo Leveling مانند مکشوفی برای مخاطبانی بود که از بیشتر اقتباس‌های منهوا ناامید شده بودند. با Arise from the Shadow، Solo Leveling ثابت کرد که تنها یک اثر یکباره نیست بلکه برای ادامه داستان و بزرگ‌تر شدن آماده است. تقریباً بلافاصله، انیمه بسیار جذاب‌تر از همیشه به نظر می‌رسد، نه به واسطه تغییر جهت عمده، بلکه به دلیل افزودن مطالب و جزئیات بیشتر.

تصاعد در تمامی بخش‌ها

شبه در میانه‌ی پریمئر، یک پیچیدگی پیش‌بینی‌نشده Jinwoo، Song-yi و گروهی از شکارچیان با رنک‌های متفاوت را به یک جنگل یخ‌زده پرت می‌کند که شبیه هیچ زندانی تا به حال نبوده است. هرج و مرج حاصل نه تنها فشار بر Jinwoo برای تعادل بین بقا و احتیاط را افزایش می‌دهد، بلکه توجه قدرت‌های بزرگ واکنش‌ نشان‌دهنده به حادثه در خارج از دروازه را نیز جلب می‌کند. در عین حال، ضدقهرمانان درون Red Gate شخصیتی بسیار بیشتر و آگاهی بیشتری از خود نشان می‌دهند.

در پایان فصل ۱، Igris the Bloodred اولین دشمنی بود که حتی اندکی از شخصیت را نشان داد، با غرور خموشی شبیه به Nelo Angelo از Devil May Cry و قدرت فراموش‌نشدنی برای اثبات آن. فصل ۲ بدون اتلاف وقت ثابت می‌کند که این اتفاق یک مورد انزوا نیست. الف‌های یخی ممکن است دشمنان کوچکی باشند، اما رهبر آن‌ها، Barca، دارای حضوری بی‌نظیر روی صفحه نمایش است که فراتر از هر هیولایی است که پیش از او ظاهر شده باشد، مهم نیست چقدر ترسناک.

بهترین نکته این است که در پایان قوس Red Gate، ارتش سایه‌های Jinwoo خود نیز شخصیتی به خود می‌گیرد و با افزودن طنینی مورد نیاز و ایجاد پویایی در نبرد، فرایند ادامه پیدا می‌کند. این مفهوم زمانی که Jinwoo به آرامی Kim Chul را در دفاع از خود می‌کشد و او را به عنوان عضوی از ارتشش می‌پذیرد، حتی جالب‌تر می‌شود. این واقعیت که شخصیت Iron منعکس‌کننده‌ی آن شخصی است که در زندگی بود، هم نقد پنهانی نسبت به Kim است و هم بیانی هوشمندانه از قدرت Jinwoo. Kim Chul عملاً به سایه‌ی خودش تبدیل شد.

چه چیزی آن را از فصل ۱ بهتر می‌کند؟

همه موارد مذکور بالا به این حس کمک می‌کنند که Solo Leveling در حال تبدیل شدن به داستانی پیچیده‌تر، شلوغ‌تر و جذاب‌تر است که به صورت کلی همبسته‌تر احساس می‌شود. در فصل اول، هر صحنه‌ای که شکارچیان رتبه S را نشان می‌داد از نظر ضروری بودن سؤال‌برانگیز به نظر می‌رسید، انگار که بیشتر برای مخاطبان منهوا تولید شده بود تا اینکه برای تازه‌واردها لازم باشد. داستان زمینه‌ای مربوط به بررسی جزیره Jeju هرگز نتوانست اهمیت لازم را پیدا کند، چه برسد به ارتباط معنادار با داستان Jinwoo.

این وضعیت بلافاصله در فصل ۲ تغییر می‌کند. بین نشانه‌هایی که سیستم مرموز "System" در پشت Jinwoo حقیقتی عمیق‌تر پنهان کرده است تا نشانه‌های تحول هیولاهای جزیره Jeju، هر دو بخش روایت به یکدیگر پیوند می‌خورند. اگر این کافی نبود، Jinwoo از قسمت ۱۴ به خوبی در رادار شکارچیان رتبه S قرار گرفته است. او دیگر تنها به‌تدریج قدرت نمی‌گیرد؛ او به سطحی رسیده است که نمی‌تواند نامرئی بماند و این خود تهدیدهای قوی و منحصر به فردی را به همراه دارد.

دلیل وقوع این تحولات هم اکنون آنچنان رازآلود نیست. از دیدگاه نگارشی، طبیعی است که در ادامه داستانی محبوب، مخاطره‌ها افزایش یابد، به ویژه زمانی که نیازی به توضیح قوانین به‌صورت مفصل نباشد. از این منظر، Solo Leveling قسمت مشکل‌ساز فصل گذشته را پشت سر گذاشت، اما همچنین ریتم روایت را بهبود داد، به طوری که توضیحات باقی‌مانده سبک‌تر بوده و احساسات بیشتری سایر بخش‌های داستان را هدایت می‌کنند.

چگونه Jinwoo به عنوان شخصیت اصلی بهبود می‌یابد

اما زیبایی فصل ۲ را تنها به داشتن داستانی غنی از پیچش اشتباه نگیرید. Jinwoo به دلیل اینکه داستان شروع به اشاره به بهای این قدرت عظیمی که کسب کرده می‌کند، اندکی جالب‌تر شده است. او از همیشه به مادرش نزدیک‌تر شده، اما شیفتگی او به نبرد و تاریکی نگران‌کننده در نگاهش هنگام مبارزه، سوال برانگیز است که پس از انجام مأموریتش، چه ماجرایی در انتظار اوست.

البته این دقیقاً تعجب‌آور نیست. پیچش تاریک‌تری برای داستانی که تنها به صعود یک قهرمان از طریق چیزی مبهم و فاسدکننده به نام "قدرت" می‌پردازد، قابل انتظار بود، اما انسانیت باقی‌مانده Jinwoo است که سفر او را جالب می‌کند. او مهربانی‌ای را که همیشه موجب محبوبیتش شده حفظ کرده و اجرا – به‌ویژه توسط Aleks Le در نسخه انگلیسی – عمق بیشتری به شخصیت او افزوده است که شاید تنها با متن بهترین بازتاب را ندارد.

این مطلب نشان می‌دهد که – تا زمان نگارش – بزرگ‌ترین مشکلات Solo Leveling در فصل ۱، در دنباله‌ی آن تا حد زیادی برطرف شده‌اند و اثر بسیار مثبتی داشته‌اند. اکشن ها حتی بزرگتر و بهتر از قبل هستند و افزایش کشش در روایت گسترده تنها باعث می‌شود نبردها شدت بیشتری پیدا کنند و از این رو سفر Jinwoo جذاب‌تر شود.

درس‌هایی که از فصل ۲ گرفته شد

اینجا دو درس هست. اول، این انیمه می‌توانست از ریتم فشرده‌تر در همان ابتدای داستان بهره زیادی ببرد، که ممکن بود منجر به وقوع زودهنگام اتفاقاتی مانند قوس Red Gate شده و فصل ۱ را با یک نقطه عطف قوی‌تر به پایان برساند. دوم و مهم‌تر، درسی آشناست که ممکن است در تناقض با اولین درس به نظر برسد: گاهی حتی یک سریال خوب نیاز به زمان برای یافتن جایگاه خود دارد. این موضوع در بسیاری از سریال‌های خوب تلویزیونی صادق است.

اگر تاکنون به Solo Leveling فرصتی ندادید یا آن را امتحان کردید و کمبودهایی مشاهده کردید، فصل ۲ بهترین دلیلی است برای دوباره امتحان کردن آن. به نوعی، این فصل به عنوان آغاز واقعی داستان حس می‌شود؛ با پایه‌ای محکم و کلی از سورپرایزهایی که در انتظار مخاطب است. به عنوان کسی که قبلاً نسبت به این سریال تردید داشت، این دیدگاه کاملاً تغییر کرده است. تا کنون Solo Leveling: Arise from the Shadow زمان بسیار لذت‌بخشی بوده که شایسته‌ی سر و صدا است.