The Walking Dead می تواند از این نمایش نتفلیکس چیزی بیاموزد

سریال مردگان متحرک The Walking Dead از AMC مدت‌هاست که جزء اصلی داستان‌های آخرالزمانی بوده و با داستان‌های دلخراش بقا در میان انبوهی از مردگان، مخاطبان را مجذوب خود می‌کند. با این حال، با گذشت فصل، برخی از طرفداران متوجه شدند که زیبایی‌شناسی سریال همیشه با روایت تلخ آن مطابقت ندارد. شخصیت‌های مردگان متحرک اغلب برای افرادی که ظاهراً در جهانی بدون دسترسی به امکانات مدرن زندگی می‌کنند، به‌طور شگفت‌آوری تمیز به نظر می‌رسند. در تضاد کامل، American Primeval نتفلیکس در به تصویر کشیدن زندگی در مرز، سطح رئالیسم سخت را بالا برده است. American Primeval با تکیه به واقعیت بی‌رحمانه و آشفته محیط خود، نمونه واضحی از چگونگی توجه به جزئیات می‌تواند غوطه‌وری را افزایش دهد، ارائه می‌دهد. مردگان متحرک می‌توانند یک یا دو چیز در مورد اینکه دنیایش به اندازه‌ای که می‌خواهد احساس نابخشودنی کند، بیاموزد.

The Walking Dead به اندازه کافی خشن نیست

در حالی که مردگان متحرک دارای درام، تعلیق و غم و اندوه فراوان است، اغلب در یک زمینه مهم کوتاه می آید: رئالیسم بصری. دنیای نمایش قرار است توسط سال‌ها انحطاط آخرالزمانی ویران شود، اما ظاهر شخصیت‌ها اغلب به این ایده خیانت می‌کند. مطمئناً، لحظاتی وجود دارد که صورت کسی با خاک لکه می‌شود یا لباس‌هایش پاره به نظر می‌رسد، اما این جزئیات بیشتر شبیه لباس‌هایی هستند که به دقت ساخته شده‌اند تا پیامدهای ارگانیک محیط. به عنوان مثال، فصل های بعدی نمایش را در نظر بگیرید. شخصیت‌هایی مانند Michonne، Rick و Daryl به عنوان بازماندگان جنگ‌زده به تصویر کشیده می‌شوند که سال‌ها را صرف جنگیدن برای زندگی خود کرده‌اند. با این حال، آنها اغلب به طرز مشکوکی آراسته به نظر می رسند. موهای آن‌ها، در حالی که عمداً ژولیده شده‌اند، هنوز برای دنیایی بدون سالن، کمی حالت‌دهی به نظر می‌رسند. پوست آن‌ها کثیف است، اما به گونه‌ای که نشان می‌دهد یک آرایشگر به‌دقت این کثیفی را اعمال کرده است. این یک جزئیات کوچک است، اما جزییاتی است که اصالت فرضیه نمایش را تضعیف می کند.

در دنیایی که صابون کمیاب است، لباس‌های شسته شده یک فکر بعدی است، و بهداشت شخصی یک امر تجملی است، بینندگان ممکن است انتظار داشته باشند که شخصیت‌ها برای پوشیدن به طور قابل توجهی بدتر به نظر برسند. فقدان کثیفی، خون و فرسودگی واقعی روی لباس، تجربه غوطه‌وری را از بین می‌برد، و به مخاطب یادآوری می‌کند که به‌جای اینکه شاهد یک سناریوی قابل قبول پسا آخرالزمانی باشد، در حال تماشای یک برنامه تلویزیونی هستند.

American Primeval نشان می دهد که چگونه انجام می شود

از سوی دیگر، American Primeval کاملاً واقعیت های خشن محیط خود را پذیرفته است. این سریال وسترن بینندگان را وارد دنیای مرزی وحشیانه می کند که در آن زندگی کثیف، خونین و بی وقفه تلخ است. ظاهر شخصیت ها منعکس کننده محیط غیرقابل بخشش آنها است. پوشیده از لایه های کثیف و خون خشک شده، به نظر می رسد که هر ثانیه از وجود بی رحم خود را زندگی کرده اند.

این تعهد به اصالت فقط مربوط به زیبایی شناسی نیست. داستان سرایی را تقویت می کند. وقتی شخصیتی در American Primeval مجروح می‌شود، لکه‌های خون باقی‌مانده و لباس‌های پاره‌شده بینندگان را به یاد مبارزات آن‌ها می‌اندازد و خطرات سفرشان را بالا می‌برد. کثیفی و عرق فراگیر روی صورت آنها بر آسیب فیزیکی محیط آنها تأکید می کند و باعث می شود بقای آنها بیشتر احساس شود. این سطحی از توجه به جزئیات است که مخاطبان را عمیق‌تر به جهان می‌کشاند و باعث می‌شود در کنار شخصیت‌ها سختی را احساس کنند. علاوه بر این، American Primeval از نشان دادن پیامدهای اعمال شخصیت هایش ابایی ندارد. خواه این یک مبارزه وحشیانه باشد یا یک سفر طاقت فرسا در بیابان، تلفات روی بدن و لباس آنها مشهود است. این رویکرد نه تنها جهان را باورپذیرتر می کند، بلکه تأثیر احساسی داستان را نیز افزایش می دهد. وقتی شخصیت‌ها به وضوح کتک خورده و کبود می‌شوند، پیروزی‌هایشان رضایت‌بخش‌تر می‌شود و باخت‌هایشان سخت‌تر می‌شود.

چرا رئالیسم مهم است

در حالی که مردگان متحرک هرگز تظاهر نکرده یک مستند است، رئالیسم نقش مهمی در کمک به تماشاگران برای تعلیق ناباوری خود دارد. هر چه جهان معتبرتر به نظر برسد، برای بینندگان آسان‌تر است که از نظر احساسی روی شخصیت‌ها و مبارزات آن‌ها سرمایه‌گذاری کنند. مردگان متحرک با صرف نظر از جنبه‌های غم‌انگیزتر بقا، خطر ایجاد گسست بین داستان و مخاطبانش را به دنبال دارد. American Primeval نشان می‌دهد که چگونه استقبال از آشفتگی می‌تواند تأثیر نمایش را افزایش دهد. به نظر می‌رسد شخصیت‌های آن واقعاً وحشت‌هایی را که با آن روبرو هستند زندگی کرده‌اند، و این واقع‌گرایی باعث می‌شود داستان‌های آن‌ها عمیق‌تر طنین‌انداز شود. مردگان متحرک می‌تواند از رویکردی مشابه بهره ببرد، به‌ویژه در به تصویر کشیدن خسارات فیزیکی محیط آخرالزمانی‌اش.

مردگان متحرک می‌تواند از رویکردی مشابه بهره ببرد، به‌ویژه در به تصویر کشیدن تلفات فیزیکی محیط آخرالزمانی‌اش.

اگر به شخصیت‌های مردگان متحرک اجازه داده می‌شد که به اندازه شخصیت‌های سریال American Primeval کثیف و خونین شوند، می‌توانست جان تازه‌ای به زیبایی‌شناسی سریال بدمد. دنیایی را تصور کنید که در آن ریش ریک تنها نشانه ای از ناهمواری او نیست، بلکه یک آشغال مات شده از خاک و خون است، یا جایی که تصویر بقای کارول به دقت ساخته شده توسط واقعیت های سال ها در جاده خدشه دار شده است. این تغییرات نه‌تنها نمایش را واقعی‌تر نشان می‌دهد، بلکه باعث می‌شود داستان‌های آن احساسی عمیق‌تر و فوری‌تر پیدا کنند. در پایان، هر دو مردگان متحرک و American Primeval قصد دارند داستان‌های از بقا در جهان‌های نابخشودنی را روایت کنند. اما با تکیه به آشفتگی محیط آن،